Witold Gołębiowski

Witold Gołębiowski
ilustracja
Data urodzenia

1885

Data i miejsce śmierci

2 września 1931
Warszawa

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie)
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób malarza Witolda Gołębiowskiego (1888-1931) na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Witold Gołębiowski ps. Ildefons Krynicki (ur. 1885, zm. 2 września 1931 w Warszawie) – polski malarz, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Uczęszczając do gimnazjum po raz pierwszy zetknął się z młodzieżowymi organizacjami niepodległościowymi, za udział w nich został relegowany ze szkoły. W 1905 był jednym z przywódców strajku szkolnego w szkole technicznej w Janowie Podlaskim. Poważnie ranny podczas starć z policją został aresztowany i skazany na więzienie, które opuścił w 1907. Wyjechał wówczas z rodzinnych stron aby studiował malarstwo w Dreźnie, Monachium i Paryżu.

Powrócił w 1912 i wstąpił do Związku Strzeleckiego. Był jednym z organizatorów i pierwszych członków Polskiej Organizacji Wojskowej. W sierpniu 1915 wstąpił do Legionów Polskich, do tzw. batalionu warszawskiego. Walczył w I Brygadzie, awansował do stopnia kapitana.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został naczelnikiem POW na Kresach Wschodnich. Brał czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po przejściu do rezerwy zaangażował się w przygotowaniach do plebiscytu na Warmii i Mazurach, otrzymał funkcję kierowniki wydziału plebiscytowego.

Zmarł 2 września 1931 i spoczywa na Cmentarzu Ewangelickim-Reformowanym w Warszawie (kwatera N-2-16)[1].

Obrazy Witolda Gołębiowskiego przedstawiały martwą naturę, kwiaty, pejzaże, a rzadziej portrety. Wielokrotnie wystawiano je w Galerii Zachęta.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ śp. Witold Gołębiowski
  2. ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3423 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1722)
  3. ↑ Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości. Monitor Polski 1931 nr 156 poz. 227, 1931-07-07. [dostęp 2018-03-03]. (pol.).

Bibliografia