Urodził się w Omsku, w rodzinie Antoniego i Adeli z domu Waszkiewicz[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przybył z rodziną w jej granice w 1922 roku. Studia rozpoczął w Akademii Handlowej w Poznaniu w 1937 roku – ukończył je z tytułem magistra nauk ekonomiczno-handlowych w 1946 roku. Od 1947 roku należał do PPS, a od 1948 – do PZPR[3]. W latach 1947–1952 wykładał w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie – do usunięcia z uczelni. W tym czasie uczestniczył w (zlikwidowanym w 1952) seminarium doktoranckim prof. Leona Koźmińskiego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki.
W latach 1957–1961 pełnił funkcję dyrektora ds. eksploatacji Portu Gdynia, następnie tworzył Zakład Portów Instytutu Morskiego w Gdańsku. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. Od 1971 roku profesor nauk ekonomicznych. Pełnił funkcje członka władz naczelnych Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego oraz prezesa gdańskiego oddziału PTE.
Według opracowanej przez niego koncepcji zbudowano w Świnoujściu głębokowodny port dla statków o nośności 65 tys. ton oraz Port Północny w Gdańsku dla statków o nośności 150 tys. ton. Opracował też koncepcje:
budowy Portu Wschodniego w Gdańsku,
powiązania Transeuropejskiej Autostrady Północ Południe (A-1) z liniami żeglugowymi Bałtyku (1972),
centralnego, portowego terminalu autostrady A-1 w Gdańsku Wiślince na południowym brzegu Martwej Wisły,
↑Kto jest kim w Polsce 1984, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 19–20, ISBN 83-223-2073-6.
↑LeszekL.KostrzewskiLeszekL., PiotrP.MiączyńskiPiotrP., „Co to dla mnie 100 lat” [online], Wyborcza.pl, 13 listopada 2009 [dostęp 2010-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-05].