Wilkowscy – polska rodzina szlachecka pieczętująca się herbem Pobóg.

Rodzina Wilkowskich herbu Pobóg, wywodząca się z województwa ruskiego, w XV wieku osiadła w województwie podolskim, gdzie posiadała znaczne dobra, m.in.: Czemerowce nad Żwańczykiem, części Kupina, Oleksińca i Skipcza^[1] oraz Łysowody, Nowosiółkę, Poczapińce i Kryniczany^[2], z których znaczna część z czasem przeszła w ręce rodziny Telefusów herbu Łabędź.

• Jan Wilkowski (zm. 1533) – chorąży kamieniecki, rotmistrz królewski
• Kacper Wilkowski (ok. 1530-p. 1589) – podstarości i łowczy kamieniecki

• Kasper Niesiecki, Herbarz polski, t. IX, Lipsk 1842, s. 341-342.
• Urzędnicy podolscy XIV-XVIII wieku. Spisy, oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski, Janusz Kurtyka, Anna Sochacka, Kórnik 1998, 105, 235.
• Volumina Legum, t. IV, s. 103-104, 109, t. V, s. 158, 160-161, 195, 422, 426, 428, 438-439, 443-445, 448-149, t. VI. S. 121, 207, 213-215, 228-229, 232, 294, 301, 318, t. VII, s. 112, t. VIII, s. 320.
• Kazimierz Pułaski, Szkice i poszukiwania historyczne, seria 3, Kraków 1906.