PROFILPELAJAR.COM

Wiesław Michnikowski
Imię i nazwisko	Wiesław Antoni Michnikowski
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1922 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 września 2017 ; Warszawa
Zawód	aktor
Lata aktywności	1945–2007
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Wiesław Antoni Michnikowski (ur. 3 czerwca 1922 w Warszawie, zm. 29 września 2017 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy, wykonawca piosenki aktorskiej, artysta kabaretowy.

Życiorys

Syn Mieczysława Michnikowskiego (1880–1962) i Franciszki z domu Skrzypek (1880–1978)^[1]^[2].

Absolwent III LO im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie^[3]. W 1946 zdał egzamin eksternistyczny w Szkole Dramatycznej w Lublinie. Był kolejno aktorem Teatru Domu Żołnierza w Lublinie (1945–1946), Teatru Miejskiego w Lublinie (1946–1947), Teatru Klasycznego w Warszawie (1947–1948), Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1948–1951), Teatru Młodej Warszawy (1951–1956), Teatru Komedia w Warszawie (1956–1957), Kabaretu Wagabunda (1957–1958), Teatru Współczesnego w Warszawie (1958–1970), Teatru Polskiego w Warszawie (1970–1971), ponownie Współczesnego (od 1971).

Poza teatrem popularność przyniosły mu występy estradowe, filmowe i telewizyjne. Był jedną z gwiazd telewizyjnego Kabaretu Starszych Panów, kabaretu „Dudek” oraz radiowego Podwieczorku przy mikrofonie.

Do najbardziej znanych ról filmowych Michnikowskiego zalicza się postać Jej Ekscelencji w Seksmisji Juliusza Machulskiego. Aktor występował także m.in. w filmach Rififi po sześćdziesiątce, Gangsterzy i filantropi, Otello z M-2, Skutki noszenia kapelusza w maju oraz Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy oraz serialu Czterej pancerni i pies. W polskiej wersji językowej serialu animowanego Smerfy użyczył głosu postaci Papy Smerfa. Wystąpił w przedstawieniu Teatru Telewizji Nikt mnie nie zna.

Zmarł 29 września 2017 w Warszawie^[4]; 5 października urna z prochami aktora została złożona do grobu rodzinnego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 68-1-27/28)^[1].

Życie prywatne

Miał starszą siostrę Irenę (1906–1986)^[5]^[6] i starszego brata Feliksa (1910–1989)^[2]^[7].

Był żonaty z Marią Anielą Sobieszek (1930–2009), historyk sztuki^[8]. W listopadzie 2014 ukazała się książka Tani drań – wywiad rzeka z Wiesławem Michnikowskim, przeprowadzony przez syna Marcina. Drugim synem jest rzeźbiarz Piotr Michnikowski.

Wnukami Wiesława Michnikowskiego są: Mateusz Michnikowski – aktor, Roch Michnikowski – operator filmowy oraz Jakub Michnikowski – reżyser i scenarzysta filmowy.

Filmografia

2007: Na dobre i na złe – Jan (odc. 300)
2001: Na dobre i na złe – pan Jerzy (odc. 61)
1997: Pokój 107 – profesor Brzeszczyk, wykładowca Irka
1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – literat Pacierpnik, pierwszy klient firmy Karwowskiego
1993: Skutki noszenia kapelusza w maju – Mateusz Korczyński
1989: Rififi po sześćdziesiątce – Edward Wróbel, kasjer w banku w Nowych Jorkach
1988–1991: W labiryncie – Czesław Kulczycki, przyjaciel Leona Guttmana (gościnnie)
1986: Podróże pana Kleksa – Doktor Paj-Chi-Wo
1984: Akademia pana Kleksa – Doktor Paj-Chi-Wo
1984: 5 dni z życia emeryta – Jan Bzowski, dziadek Adama
1983: Seksmisja – Jej Ekscelencja
1981: Wielka majówka – właściciel śmigła
1981: Jan Serce – Julian Jabłkowski, przyjaciel pani Antoniny
1980: Bajki na dobranoc – Animator Holas
1978: Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy – Kulka-Lalewicz, dyrektor teatru rewiowego „Czerwony Młyn”
1976: Mniejszy szuka Dużego – tatuś
1971: Wizyta – Olewski
1971: Pan Dodek – naczelnik
1971: Niebieskie jak Morze Czarne – dyrektor fabryki samochodów występujący w telewizji
1970: Hydrozagadka – profesor Milczarek
1970: Dzięcioł – mieszkaniec Warszawy
1966–1970: Czterej pancerni i pies – chorąży Stanisław Zubryk
1966–1968: Klub profesora Tutki – zazdrosny mąż (13)
1966: Mocne uderzenie – kompozytor Henio
1966: Piekło i niebo – Stefan
1965–1966: Wojna domowa – Felek Siekierski, znajomy Ireny Kamińskiej, na wywiadówce (odc. 3)
1965: Podziemny front – torturowany krawiec (odc. 3)
1964: Upał – ambasador pewnego mocarstwa
1963: Żona dla Australijczyka – akwarysta
1962: I ty zostaniesz Indianinem – „Pępuś”, członek bandy
1962: Gangsterzy i filantropi – Anastazy Kowalski,
1962: Mój stary – krawiec Bąbel, sąsiad Grzelów
1956: Warszawska syrena – Maciek
1950: Pierwsze starcie - junak Antek Bielecki (debiut filmowy)^[9]

Dubbing

2007: Rodzinka Robinsonów – dziadek Bud
2004: Iniemamocni – pani Hogenson
2002: Śnięty Mikołaj 2 – ojciec Czas
2001–2008: Café Myszka – Merlin
2001: Rudolf czerwononosy renifer i wyspa zaginionych zabawek – złodziej
2001: Harry Potter i Kamień Filozoficzny – profesor Flitwick
1996: Miki Mol i Straszne Płaszczydło – wiceprezydent
1996: Pinokio – Geppetto
1990: Tajemnica zaginionej skarbonki – Papa Smerf
1986: Porwanie w Tiutiurlistanie – Białoksiężnik
1986: C.K. Dezerterzy – aptekarz (głos)
1983: Przygody błękitnego rycerzyka – Mól
1981–1989: Smerfy – Papa Smerf
1977: Wielka podróż Bolka i Lolka – lord Fogg
1977: Alicja w Krainie Czarów – Kot Dziwak
1973: O krasnoludkach i sierotce Marysi – Koszałek
1969–1971: Dziwne przygody Koziołka Matołka – narrator
1968: Proszę słonia – tata
1964: Różowa Pantera: Strzał w ciemności
1963: Miecz w kamieniu (nowa wersja dubbingu) – Merlin
Jaś i Małgosia – Jaś

Odznaczenia i nagrody

1967: Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
1974: Złoty Krzyż Zasługi^[10]
1975: Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
1977: Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
1979: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1979: Nagroda Prezesa Komitetu do Spraw Radia i Telewizji
1987: Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia
2006: Splendor Splendorów^[11]
2008: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
2009: Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy^[12]
2011: Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida Dzieło Życia

Upamiętnienie

W 2023 roku jego imię nadano skwerowi zlokalizowanemu po północnej stronie ulicy Człuchowskiej w Warszawie^[13].

O życiu i twórczości

Szkic – esej: Wiesław Michnikowski – Chłopiec Czysty i Niewinny [w:] Marek Różycki jr. Artystyczny Bazar Różyckiego, Oficyna Wydawnicza Rafał Brzeziński /rafalbrzezinski.info/, 2016 – rozmowy, szkice i felietony z- i o najwybitniejszych twórcach kultury i sztuki, ss. 451, ISBN 978-83-65078-10-0^[14]