Widmo wolności (fr. Le fantôme de la liberté) – francusko-włoska tragikomedia z 1974 roku w reżyserii Luisa Buñuela. Zdjęcia kręcono w Paryżu.

Film składa się z ciągu niepowiązanych ze sobą scenek, które nie mają żadnej pointy^[1]. Reżyser stosuje tu zasadę odwróconego tabu. Polega ono na ukazaniu tego, co normalne i powszechne w naszej kulturze jako tabu, podczas gdy to, co wstydliwe lub naganne staje się normą.

• Adriana Asti – kobieta w czerni/siostra prefekta
• Julien Bertheau – pierwszy prefekt
• Jean-Claude Brialy – pan Foucauld
• Adolfo Celi – doktor Pasolini
• Paul Frankeur – oberżysta
• Michael Lonsdale – modysta
• Pierre Maguelon – Gérard, żandarm
• François Maistre – profesor
• Hélène Perdrière – ciotka
• Michel Piccoli – drugi prefekt
• Claude Piéplu – komisarz policji
• Jean Rochefort – pan Legendre
• Bernard Verley – sędzia
• Milena Vukotic – pielęgniarka
• Monica Vitti – pani Foucauld
• Jenny Astruc – żona profesora
• Pascale Audret – pani Legendre
• Marie-France Pisier – pani Calmette

• Plakat
• Widmo wolności w bazie IMDb (ang.)
• Widmo wolności w bazie Filmweb