Widły (rejon postawski)

Widły
Відлы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

postawski

Sielsowiet

Komaje

Populacja (2009)
• liczba ludności


1

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Widły”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Widły”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Widły”
Ziemia55°01′09″N 26°42′38″E/55,019167 26,710556

Widły (biał. Відлы; ros. Видлы) − wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Komaje.

Historia

W czasach zaborów zaścianek w gminie Kobylnik, w powiecie święciańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1905 roku liczył 12 mieszkańców, 70 dziesięcin[1].

Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[2] zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, od 1926 roku w powiecie postawskim, w gminie Kobylnik.

W 1931 wieś w 4 domach zamieszkiwały 24 osoby[3].

Do 1945 w Polsce[4]. Od 1946 roku w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim

Przypisy

  1. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
  2. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 39.
  4. Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).