Po raz pierwszy pojawia się u Paprockiego w jego Herbach rycerstwa polskiego[2] jako wzmianka, że był to herb św. Bernarda z Clairvoux i nazywa go Wesele bądź Gaudium. Szymon Okolski natomiast nazywa go Tarcza Wesoła i twierdzi, że pochodzi z Prus[3]. Małachowski[4] i Niesiecki[5] uważają, że pochodzi ze Śląska. Ten ostatni łączy go z herbem rodziny Wiese[6], który jednakże ma pole niebieskie.
↑Tadeusz Gajl w swoim herbarzu proponuje labry czarne z podbiciem srebrnym. Jest to jak najbardziej prawidłowy układ, zgodny ze sztuką heraldyczną. Nie mniej zaproponowane w artykule barwy wynikają z dwóch powodów. Po pierwsze, takie barwy ma herb rodziny Wiese, na którą powołuje się Niesiecki, a po drugie wiele herbów, zwłaszcza średniowiecznych (a ten na pewno do takich należy) mających szachownice, kolor labrów przyjmuje właśnie od szachownicy, niezależnie jaką barwę ma pole tarczy
↑Bartosz Paprocki: Herby Rycerztwa Polskiego. Kraków: Kazimierz Turowski, 1853, s. 638.
↑Szymon Okolski: Orbis Polonus. T. III. Kraków: 1641-1643, s. 217.
↑Piotr Nałęcz Małachowski: Zbiór nazwisk szlachty w Królestwie Polskim i Wielkim Księstwie Litewskim. Lublin: 1805, s. 799.
↑Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. IX. Lipsk: J.N. Bobrowicz, 1839-1846, s. 282.
