Wencisław Inkiow

Sofia, Bulgaria 2010
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1956 Stanke Dimitrow
Obywatelstwo	Bułgaria
Tytuł szachowy	arcymistrz (1982)
Ranking FIDE	2418
Ranking krajowy FIDE	niesklasyfikowany na liście aktywnych

Wencisław Inkiow, bułg. Венцислав Инкьов (ur. 19 maja 1956 w Stanke Dimitrow) – bułgarski szachista i sędzia szachowy (International Arbiter od 2011), arcymistrz od 1982 roku.

Największe sukcesy w swojej karierze osiągnął w latach 80. XX wieku. W 1982 roku zdobył w Sofii tytuł indywidualnego mistrza Bułgarii (pokonując w dogrywce Walentina Łukowa)^[1], natomiast w 1987 (w Zagrzebiu) jedyny raz wystąpił w turnieju międzystrefowym (eliminacji mistrzostw świata), zajmując XIII miejsce^[2]. W okresie tym należał również do podstawowych zawodników reprezentacji kraju. Pomiędzy 1978 a 1990 rokiem sześciokrotnie reprezentował barwy Bułgarii na szachowych olimpiadach, natomiast w latach 1980, 1983 i 1989 - trzykrotnie w drużynowych mistrzostwach Europy^[3].

Pierwszy znaczący sukces na arenie międzynarodowej odniósł na przełomie 1973 i 1974 roku, zajmując IV miejsce (za Siergiejem Makaryczewem, Jozsefem Pinterem i Adamem Kuligowskim) w mistrzostwach Europy juniorów do lat 20 w Groningen. W 1975 podzielił III-IV miejsce (z Jonathanem Mestelem) w mistrzostwach świata juniorów do lat 20 w Tjentište, a na przełomie 1975 i 1976 roku zdobył brązowy medal w mistrzostwach Europy juniorów w tej samej kategorii wiekowej (rozegranych ponownie w Groningen). W następnych latach osiągnął szereg międzynarodowych sukcesów, m.in. w:

• Łodzi (1978, memoriał Kazimierza Makarczyka, I m.),
• Pamporowie (1982, dz. II m.),
• Atenach (1983, III m.),
• Soczi (1983, memoriał Michaiła Czigorina, dz. III m. za Anatolijem Wajserem i Jewgienijem Swiesznikowem),
• Niszu (1983, dz. I m. z Bosko Abramoviciem),
• Płowdiw (1984, dz. II m. za Jamesem Plaskettem, z Nigelem Shortem),
• Warnie (1985, dz. I m. z Elizbarem Ubiławą i Rainerem Knaakiem),
• Warszawie (1987, turniej strefowy, II m. za Jozsefem Pinterem),
• Clichy (1999, dz. I m. z Petyrem Welikowem),
• Bois-Colombes (1999, I m.),
• Robecchetto con Induno (2000, I m.),
• Arco (2000, dz. II m. za Władimirem Tukmakowem),
• Rijece (2001, dz. I m. z Petarem Welikowem),
• Plancoecie (2001, I m.),
• Condomie (2002, dz. I m. z Viorelem Iordachescu i Ibragimem Chamrakułowem)^[4],
• Paryżu (2002, dz. II m. za Cyrilem Marcelinem),
• Le Touquet (2002, I m.),
• Bad Neustadt (2003, I m.),
• Guingamp (2004, I m.),
• Evry (2004, dz. II m. za Murtasem Każgalejewem, z Andriejem Szczekaczewem),
• Marsylii (2005, dz. II m. za Aleksandrem Karpaczewem, z m.in. Glennem Flearem, Markiem Hebdenem i Davorem Palo),
• Schwäbisch Gmünd (2006, dz. I m. z Wiaczesławem Ikonnikowem, Władimirem Burmakinem i Falko Bindrichem) oraz w Paryżu (2006, dz. I m. z Marcem Dutreeuwem).

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2006, z wynikiem 2538 punktów dzielił wówczas 6-7. miejsce wśród bułgarskich szachistów^[5].

• ChessBase Megabase 2007
• Individual Calculations: Inkiov, Ventzislav (ang.)

• Wencisław Inkiow – wybrane partie szachowe (ang.)
• Wencisław Inkiow – profil na stronie FIDE (ang.)