Poniżej wierzchołka, na północnym grzbiecie znajduje się polana Wdżary Wyżne. Roztaczają się z niej ograniczone widoki na zachodnią stronę (na Beskid Wyspowy i Kotlinę Sądecką. Nazwa tej polany, podobnie, jak i znajdującej się niżej polany Wdżary Niżne pochodzi zapewne od sposobu otrzymywania polan przez wypalanie (tzw. cyrhlenie). Dawniej była intensywnie eksploatowana, po II wojnie światowej coraz mniej, później wcale. Od dawna nieużytkowana polana stopniowo zarasta lasem ze szkodą dla różnorodności biologicznej i walorów widokowych[2]. W okresie największej pasterskiej eksploatacji gór (przed II wojną światową) północny grzbiet Wielkiej Przehyby był w dużym stopniu bezleśny; na mapie WIG z 1930 zaznaczone jest ok. 25 polan na tym grzbiecie[2]. Na mapie Compass można jeszcze odnaleźć nazwy niektórych z nich: Tylowska, Krzyżówka Wyżna, Krzyżówka Niżna, Wybrochsko, Wdżary Wyżne i Niżne, Wychody, Paszkowa, Kanarkówka[3]. Obecnie jest to grzbiet niemal całkowicie zalesiony; tylko Kanarkówka częściowo jest koszona, pozostałe polany już zarosły lub zarastają lasem.
Przy szlaku turystycznym powyżej polany Wdżary Wyżne znajduje się na drzewie tabliczka informująca, że w tym miejscu piorun zabił przewodniczkę beskidzką Iwonę Kamińską i jej 2,5-letniego syna[2].
↑Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6. Brak numerów stron w książce