Pełne imię i nazwisko
|
Wałerij Mykołajowycz Krochan
|
Data i miejsce urodzenia
|
4 grudnia 1951 Chmielnicki
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera juniorska
|
|
Kariera seniorska[a]
|
Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
1968–1969
|
Dynamo Chmielnicki
|
0
|
(0)
|
1970–1971
|
SKA Lwów
|
0
|
(0)
|
1973–1975
|
Dynamo Chmielnicki
|
?
|
(3)
|
|
Enerhija Chmielnicki
|
?
|
(?)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Wałerij Mykołajowycz Krochan, ukr. Валерій Миколайович Крохан, ros. Валерий Николаевич Крохан, Walerij Nikołajewicz Krochan (ur. 4 grudnia 1951 w Chmielnickim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Wychowanek klubu Dynamo Chmielnicki, w barwach którego rozpoczął karierę piłkarską. W 1970 został powołany do służby wojskowej, podczas której występował w SKA Lwów. W 1973 powrócił do Dynama Chmielnicki. W 1975 roku w wyniku złamania kręgosłupa musiał zakończyć zawodową karierę piłkarza[1]. Potem grał w amatorskim zespole Enerhija Chmielnicki, z którą w 1976 zdobył mistrzostwo obwodu.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Pracował w sztabie szkoleniowym Traktora Chmielnicki, który potem zmienił nazwę na Adwis, i pod jego kierownictwen w 1994 debiutował w Trzeciej lidze. Na początku 1995 po fuzji z Tempem Szepetówka opuścił Adwis. W 1996 prowadził rosyjski klub Izumrud Timaszewsk. W 1997 dołączył do sztabu trenerskiego Podilla Chmielnicki. Po dymisji Witalija Kwarcianego, od października do końca 1997 roku pełnił obowiązki głównego trenera Podilla Chmielnicki[2]. Następnego roku prowadził mołdawski klub Roma Bielce[3]. Potem pracował w klubach w Rosji i Mołdawii. W 2001 został zaproszony na stanowisko dyrektora generalnego Nistru Otaci[4], którym kierował przez 5 lat. Następnie pracował jako trener selekcjoner w Podilla Chmielnicki[5]. W roku 2009, po odrodzeniu klubu piłkarskiego Dynamo-Chmielnicki, został wybrany na dyrektora klubu[6]. Tę funkcję pełnił aż do rozwiązania klubu w listopadzie 2013[7].
Przypisy
Bibliografia