Warcisław VI (Jednooki)

Herb dynastii Gryfitów
książę wołogoski
Okres	od 1368 do 1376
Poprzednik	Bogusław V, Warcisław V
Następca	Bogusław VI
książę rugijski
Okres	od 1368 do 1394
Poprzednik	Bogusław V, Warcisław V
Następca	Warcisław VIII
książę bardowski
Okres	od 1376 do 1394
Poprzednik	w składzie Księstwa Wołogoskiego
Następca	Warcisław VIII
książę wołogoski
Okres	od 1393 do 1394
Poprzednik	Bogusław VI
Następca	Barnim VI
Dane biograficzne
Dynastia	Gryfici
Data urodzenia	1346
Data i miejsce śmierci	13 czerwca 1394 Wolgast
Ojciec	Barnim IV Dobry
Matka	Zofia
Żona	Anna
Dzieci	Barnim VI, Warcisław VIII, Zofia, Anna

Warcisław VI (Jednooki) (ur. 1346, zm. 13 czerwca 1394 w Wołogoszczy^[1]) – książę wołogoski, rugijski i bardowski, starszy syn Barnima IV i Zofii.

W czasie konfliktu Szczecina ze Stargardem opowiedział się przeciw Świętoborowi I, księciu szczecińskiemu, który wspomagał Stargard. Potwierdził szczecinianom dotychczasowe przywileje (12 maja 1376), natomiast osiem lat później nadał tymże kupcom – prawo swobodnej żeglugi, wraz z możliwością zawijania do portu wołogoskiego^{[potrzebny przypis]}.

W 1368 w konflikcie z Marchią Brandenburską poniósł klęskę pod Rybnicą. Z nielicznymi wojami pozostawał przez kilka tygodni w niewoli, skąd został wykupiony za 9 tysięcy grzywien srebra przez Bogusława V^{[potrzebny przypis]}.

W wyniku przeprowadzonego 25 maja 1368 podziału księstwa otrzymał dzielnice rugijską i wołogoską, gdzie współrządził wraz z bratem Bogusławem VI. Od 8 czerwca 1372 samodzielny pan na Rugii. W wyniku kolejnego podziału z 5 grudnia 1376 stracił Wołogoszcz lecz uzyskał nową dzielnicę, która obejmowała: Bardo, Łozicę, Trzebusz, Strzałów, Grzymie zachowując Rugię. Po śmierci brata w 1393 r. odzyskał Wołogoszcz^[2][3].

Pod koniec swojego życia udał się wespół z Warcisławem VII na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, skąd do kraju powrócił w 1392. Rezydował w Strzałowie, stąd tytułowano jego „panem na Sundzie”. Podczas jednego z polowań stracił oko, na skutek czego określano jego przydomkiem Jednooki^[2].

Zmarł 13 czerwca 1394 w Wołogoszczy. Został pochowany w klasztorze Cystersów w Eldenie^[2][3].

Warcisław VII był żonaty z Anną, córką Jana I, księcia meklemburskiego na Stargardzie i Anny holsztyńskiej^[4]. Ze związku małżeńskiego miał czworo dzieci:

• Barnima VI (ur. w okr. 1365–1372, zm. 22 lub 23 września 1405) – księcia wołogoskiego,
• Warcisława VIII (ur. 1373, zm. 20, 22 lub 23 sierpnia 1415) – księcia bardowskiego i rugijskiego,
• Zofię (ur. najp. 1376, zm. 28 czerwca 1406) – żonę Henryka I, syna Magnusa II, księcia brunszwickiego i lüneburskiego oraz Katarzyny Anhalt-Bernburg,
• Annę (ur. ?, zm. przed 20 listopada 1415) – ksienię cysterek w Bergen, identyfikowaną czasem jako córkę Barnima IV Dobrego^[5].

• KazimierzK. Kozłowski KazimierzK., JerzyJ. Podralski JerzyJ., Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, Szczecin: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, ISBN 83-03-00530-8, OCLC 189424372 . Brak numerów stron w książce
• EdwardE. Rymar EdwardE., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica, 2005, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056 . Brak numerów stron w książce

• Madsen U., Wartislaw VI. Herzog von Pommern-Barth und Rügen (niem.), [dostęp 2012-06-22].