Walenty Szczepaniak (ur. 8 stycznia 1931 w Kotlinie, zm. 23 maja 2024) – polski chemik, profesor nauk chemicznych specjalizujący się w chemii analitycznej.

W 1951 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Pleszewie. Studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu ukończył w roku 1955. Sześć lat później uzyskał stopień doktora za rozprawę pt. Selektywne wymieniacze jonowe. Habilitację otrzymał za pracę Żywica dwufenylokarbazydowa i jej zastosowania do oznaczania chromu. W 1986 roku uzyskał tytuł profesora.

W latach 1975–1981 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Chemii na wydziale Mat-Fiz-Chem UAM. Był inicjatorem powołania Wydziału Chemii UAM i w 1981 r. został jego pierwszym dziekanem. Przez wiele lat kierował Zakładem Analizy Instrumentalnej.

Tematem jego prac i badań naukowych były m.in. selektywne wymieniacze jonowe, kompleksony fosfoorganiczne, analiza ekstrakcyjno-spektrofotometryczna oraz analiza instrumentalna. Jest autorem podręcznika akademickiego Metody instrumentalne w analizie chemicznej. Był członkiem Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk.

Zmarł 23 maja 2024 roku^[1].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal Wiktora Kemuli

• Wiesław Wasiak. prof. dr hab. Walenty Szczepaniak. „Biuletyn Wydziału Chemii”. 2, 2011. Poznań: UAM. [dostęp 2024-01-07]. [zarchiwizowane z adresu]. (pol.). brak numeru strony
• Prof. Walenty Szczepaniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-01-08] .