Walenty Sariusz Łaźniński

Walenty Sariusz Łaźniński
Herb
Jelita
Rodzina

Łaźnińscy herbu Jelita

Data śmierci

po 1789

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari

Walenty Sariusz Łaźniński herbu Jelita (zm. po 1789) – łowczy wielki koronny w latach 1784–1788, starosta stoiński w 1780 roku, rotmistrz Brygady Kawalerii Narodowej Michała Wielhorskiego, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792 roku, odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Virtuti Militari w 1792 roku[1].

W 1786 roku wybrany posłem na sejm z województwa lubelskiego[2].

W 1787 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1785 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.

Przypisy

  1. ↑ Xsięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny dowódców i sztabs-oficerów, tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” ozdobionych, Lwów 1881, s. 85
  2. ↑ Gazeta Warszawska, nr 68, 26 sierpnia 1786 roku, [b.n.s].

Bibliografia

  • Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008
  • Spis Kawalerów Orderu Virtuti Militari z 1792 roku, Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Królestwa Polskiego, sygn. 178, s. 133-134.
  • Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002