Urodził się w powiecie Szyłokarczma jako Wilhelm Storost, wśród pruskich Litwinów znany bardziej pod nazwiskiem Vilimas lub Vilius Storostas. "Vydūnas" to jego pseudonim literacki, dodany do nazwiska w pierwszej dekadzie XX wieku.
Ukończył seminarium nauczycielskie w Ragnecie, po czym pracował jako nauczyciel języków francuskiego i angielskiego w gimnazjum w Tylży. Swoją wiedzę poszerzał na uniwersytetach w Lipsku i Berlinie, gdzie zapoznał się z podstawami kultury i filozofii indyjskiej oraz sanskrytem.
W latach 1917–19 wykładał na berlińskim Uniwersytecie literaturę oraz język litewski.
Działał na rzecz praw społecznych i kulturalnych pruskich Litwinów - wydał książkę "Sieben Hunderte Jahre deutsch-litauischer Beziehungen" (1932), w której krytycznie ocenił panowanie niemieckie w Prusach oraz wziął w obronę swoich rodaków przed germanizacją.
Poza religiami i filozofią Wschodu był zafascynowany pogańską przeszłością Litwy - należał do ruchu "Romuva". Deklarował się jako panteista oraz zwolennik teorii reinkarnacji.