Wspomnienia tatrzańskich wycieczek i umiłowanie tych gór opisała w kilku powieściach, mających za tło Tatry.
Zginęła wraz z mężem 14 lutego 1945 roku, kiedy jedna z ostatnich alianckich bomb, zrzucanych na Pragę, trafiła w atelier malarskie Otakara na Mánesovej ulicy na praskich Vinohradach. Od 1947 r. upamiętnia ich tablica na cmentarzu pod Osterwą.
Vlasta Štáflová została upamiętniona w jednym z wariantów słowackiego nazewnictwa Basztowej Igły – Veža Vlasty.
Ważniejsze tatrzańskie osiągnięcia wspinaczkowe
pierwsze udokumentowane[1] wejście na Basztową Igłę, wraz z Alexandrem Škarvanem (29 września 1929),
przejście nowej drogi na południowo-zachodniej ścianie Wołowej Turni,
wejście nową drogą od południowego zachodu na Żłobisty Szczyt.
Przypisy
↑Bohuš Ivan: Rozprávanie o tatranských štítoch XVI. Ihly Tatier, w: "Krásy Slovenska" R. LVI, nr 5/79, s. 198-201