Urodził się 12 lutego 1931 w Stryju[1][2]. Był synem Zygfrydy i Feliksa[1][2] (ojciec był urzędnikiem samorządowym II Rzeczypospolitej[2] w charakterze wicestarosty[3]). Miał brata (w 1939 służył w wojsku)[3].
W 1947 ukończył naukę w Gimnazjum w Sanoku[6]. Na początku lat 50. studiował medycynę na akademii medycznej[1] w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego[2][3]. W 1952 został uznany przynależnym do gminy Sanok[1]. Jako lekarz przez ponad 30 lat był zatrudniony w Szpitalu w Krośnie, a także sprawował stanowisko kierownika największej przychodni w tym mieście[2][3].
Latem 1988 był autorem szeregu pomysłów na upiększenie i odnowę Sanoka[8]. Zainicjował wtedy m.in. powstanie sanockiej „Księgi Guinnessa” (określanej też mianem „Księgi Jawienia”)[9][10][11].
Był żonaty z Heleną z domu Zembroń[12]. Zmarł 17 stycznia 2005[13][3]. Został pochowany w grobowcu Joanny i Józefa Kędzierskich na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 20 stycznia 2005[2].
Pod koniec życia Urban Jawień sam o sobie mawiał „stary doktor przedmieszczański”[2]. Poeta Janusz Szuber napisał wiersz pt. Elegia. Pamięci Urbana Jawienia (1931-2005), wydany w publikacji pt. Mojość z 2005[14] oraz w tomiku poezji pt. Czerteż[15]. Według tego poety Urban Jawień był esencją Przedmieścia w Sanoku[3].
↑Archiwum Państwowe w Rzeszowie. Oddział w Sanoku. Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalogi zawierające świadectwa dojrzałości absolwentów ww. szkoły z lat 1927-1950. Świadectwa dojrzałości Liceum Ogólnokształcącego 1946/1947 (zesp. 7, sygn. 262), k. 275.
↑Urban Jawień: Franciszek Ksawery Kurkowski – biogram. W: Borys Łapiszczak: Sanok w Królestwie Galicji i Lodomerii na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VIII. Sanok: Poligrafia, 2005, s. 21. ISBN 83-918650-2-9.
↑Janusz Szuber: Mojość. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2005, s. 92. ISBN 83-919470-8-4.