ULIS (białorus. Улі́с) – białoruski zespół rockowy założony w 1988 roku. Jedynym muzykiem działającym w grupie przez cały okres jej istnienia był Sława Korań.

Zespół Ulis założyli w 1988 muzycy grający wcześniej w grupie Bonda (Бонда). Już pierwszy występ grupy na festiwalu Trzy Kolory (Тры колеры) przyniósł jej zauważalność^[1].

Pierwszą płytę, „Чужаніца” („Obcy”), wydaną przez Miełodiję zespół nagrał w Olsztynie, a jej producentem był Ryszard Szmit. Nagranie sfinansował w dużej części białoruski dziennikarz i tłumacz, Jan Maksymiuk^[1]. Muzyka z płyty była w wyraźny sposób zainspirowana przez U2, choć muzycy temu zaprzeczali^[2]. Adam Hlobus(inne języki) określił płytę jako pierwszy prawdziwy białoruski album, a nie tylko kolekcję piosenek^[1]. Również według relacji samych muzyków grupy, był to pierwszy profesjonalnie zrealizowany białoruski album rockowy^[3]. W 2024 płyta „Czużanica” została uznana przez serwis Beehype za najważniejszy „klasyczny” album z Białorusi^[2].

Drugą płytę grupy, „Краіна доўгай белай хмары” wydały w 1991 Polskie Nagrania, wznowiona została w 1996 przez Kowczeg. Utwór „Radio Swaboda” stał się jednym z nieoficjalnych hymnów białoruskiego „odrodzenia” w latach 90^[1].

W 1993 roku wszyscy muzycy z pierwotnego składu grupy oprócz Sławy Korania opuścili zespół^[4][5]. Zmienił się też styl muzyczny - na mocniejszy i bardziej radykalny^[3].

Ostatnia płyta grupy, „Lusterka” ukazała się w 2003. Znalazły się na niej nowe aranżacje starszych utworów, ale również cover utworu „Ulica miasta” Aya RL. W 2001 roku za występ na festiwalu Basowiszcza zespół otrzymał nagrodę Białoruskiego Radia Racja^[6].

Skład z roku 2007^[3]:

• Sława Korań(inne języki) – śpiew, gitara
• Wiktor Samarukau– gitara basowa
• Pawał Jermaczenka – perkusja
• Natalia Kunickaja – instrumenty klawiszowe

• «УЛІС». W: Д.П.: Энцыклапедыя беларускай папулярнай музыкі. уклад. Дз. Падбярэзскі(inne języki) і інш. Мінск: Зміцер Колас(inne języki), 2008, s. 310–311. ISBN 978-985-6783-42-8. (biał.).

• ULIS w bazie Discogs.com (ang.)
• Strona oficjalna (archiwum z 2007)