U-20
| Historia
|
| Stocznia
|
Germania
|
| Położenie stępki
|
1 sierpnia 1935
|
| Wodowanie
|
14 stycznia 1936
|
 Kriegsmarine
|
| Wejście do służby
|
1 lutego 1936
|
| Los okrętu
|
samozatopienie 10 września 1944
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
na powierzchni 279 t
w zanurzeniu 328 t
całkowita 414 t
|
| Długość
|
42,7 m
|
| Szerokość
|
4 m
|
| Napęd
|
na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne
w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne
|
| Prędkość
|
na powierzchni 13 w.
w zanurzeniu 7 w.
|
| Uzbrojenie
|
| 3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm
|
| Załoga
|
25
|
U-20 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IIB z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936 roku. Wybrani dowódcy[1]: Kptlt. Karl-Heinz Moehle.
Historia
Okręt służył w 3., 1., 21. i 30. Flotylli U-Bootów pod wieloma dowódcami. Od sierpnia 1939 do marca 1940 roku odbył 10 patroli bojowych, podczas których zatopił 11 jednostek o łącznej pojemności 28 865 BRT.
Od maja 1940 do września 1942 roku służył jako okręt szkoleniowy (Gdańsk, Piława); wycofany ze służby i przetransportowany drogą lądową na Morze Czarne. W maju 1942 roku wcielony do 30. Flotylli w Konstancy (Rumunia). Odbył tam 11 patroli bojowych, zniszczył sowiecki zbiornikowiec (drugi uszkodził), statek pasażerski i dwie mniejsze jednostki. U-20 został zatopiony przez załogę 10 września 1944 roku w pobliżu czarnomorskich wybrzeży Turcji. Załoga została internowana.
W sumie odbył 20 patroli bojowych, zatopił 15 jednostek o łącznej pojemności 38 513 BRT, uszkodził jedną.
Na początku 2008 roku media doniosły o dotarciu do wraków niemieckich U-Bootów: U-20, U-23 i możliwym zlokalizowaniu U-19[2].
Przypisy
Bibliografia
- U-20. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-24]. (ang.).
- U-20 Typ IIB. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).
