PROFILPELAJAR.COM

Uściług
Устилуг
	Herb
Państwo	Ukraina
Obwód	wołyński
Rejon	włodzimierski
Data założenia	1150
Burmistrz	Viktor Poliščuk
Powierzchnia	4,03 km²
Populacja (2019); • liczba ludności	; 2108
Nr kierunkowy	+380 3342
Kod pocztowy	44731
	Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Uściług
	Położenie na mapie Ukrainy Uściług
	50°51′36″N 24°09′25″E/50,860000 24,156944
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Uściług (ukr. Устилуг) – miasto na Ukrainie, w rejonie włodzimierskim obwodu wołyńskiego. 2,1 tys. mieszkańców. Leży na granicy z Polską, nad Bugiem, naprzeciwko polskiej wsi Zosin, na Wołyniu. W mieście funkcjonuje drogowe przejście graniczne Uściług – Zosin oraz stacja kolejowa Uściług, położona na linii Włodzimierz Wołyński – Łudzin – LHS.

Miejsce dwóch zwycięskich bitew w historii Polski: w 1431 i 1812.

Historia

Osada powstała w średniowieczu. Nazwa miasta pochodzi od wyrażenia „ujście Ługi” – rzeki, nad którą leży.

W 1240 gród zniszczyli Mongołowie.

W 1431 stoczono pod Uściługiem pierwszą bitwę wojny łuckiej. Polacy pod wodzą króla Władysława II Jagiełły pokonali tu liczebniejsze siły Świdrygiełły.

W Uściługu znajdował się zamek, który w XVI w. należał do Krupskich i Łysakowskich, a w XVIII w. do Lubomirskich. W 1653 Uściług otrzymał prawo magdeburskie. W 1747 został założony w Uściługu klasztor kapucynów.

Po III rozbiorze Polski od 1795 w zaborze rosyjskim. W 1812 w pobliżu miasta Polacy stoczyli z zaborcą zwycięską bitwę o Uściług. W Uściługu zmarł polski poeta Józef Massalski. W 1861 w pobliskim Horodle odbyła się Manifestacja Jedności Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a kompania niewpuszczona przez zaborcę rosyjskiego do Kongresówki uczestniczyła w nabożeństwie w Uściługu. Przed I wojną światową w Uściługu mieszkał i tworzył Igor Strawinski.

W Uściługu w 1920 stacjonowała 21 eskadra niszczycielska lotnictwa wojskowego II RP. W 1921 miasto liczyło 3728 mieszkańców. Leżało w województwie wołyńskim II Rzeczypospolitej.

Od 1939 okupowane przez Sowietów, od 1941 przez Niemców, a od 1944 ponownie przez Sowietów.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w marcu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2000 osób. We wrześniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieźli do getta we Włodzimierzu Wołyńskim^[2]. Za ukrywanie Żydów w Uściługu Instytut Jad Waszem uhonorował w 1988 roku tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata Ukrainkę Katerynę Lipinską^[3]^[4].

Utracone przez Polskę w 1945. W 1989 liczyło 2404 mieszkańców^[5].

Zabytki

Ludzie urodzeni w Uściługu

Jan Boguszewski (1881–1918) – polski lekarz, podporucznik Legionów Polskich;
Maryna Okęcka-Bromkowa (1922–2003) – polska dziennikarka, literatka i folklorystka;
Janina Kalinowska (1935–2021) – polska działaczka kresowa, współzałożycielka i przewodnicząca Stowarzyszenia Upamiętniania Polaków Pomordowanych na Wołyniu^[7].

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.15
↑ Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1488 .
↑ Lipinskaja Yekaterina. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-10-10]. (ang.).
↑ Ігор Щупак, Зоряна Бондар, Єгор Врадій, Антон Дробович, Раїса Євтушенко, Ірина Піскарьова, ПАМ’ЯТІ УКРАЇНЦІВ, ЯКІ РЯТУВАЛИ ЄВРЕЇВ ПІД ЧАС ДРУГОЇ СВІТОВОЇ ВІЙНИ, Київ – Дніпро 2021, s. 55
↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
↑ Uściług. [dostęp 2013-09-11].
↑ Janina Kalinowska (1935-2021) strażniczka Pamięci o Pomordowanych na Wołyniu. [online]

Bibliografia

Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, Warszawa, 1880–1902, s. 837.
Mapa WIG Włodzimierz Pas 45 Słup 38