Tête de Moine

ser
Rodzaj	krowi
Kuchnia	szwajcarska
Data i miejsce powstania	XI wiek Królestwo Arles (obecnie Szwajcaria)
Twórca	mnisi z klasztoru w Bellelay
Multimedia w Wikimedia Commons

Tête de Moine (IPA: /tɛt də mwan/, głowa mnicha^[1][2]) – rodzaj szwajcarskiego sera podpuszczkowego dojrzewającego, produkowanego z krowiego mleka.

Tradycja wyrobu tego gatunku sięga XI wieku. Recepturę opracowali mnisi zamieszkujący klasztor w Bellelay^[3] na północy obecnej Szwajcarii (dziś w gminie Saicourt w kantonie Berno, Jura^[2]). Ser osiąga dojrzałość powyżej dziesięciu tygodni leżakowania. Ma silny aromat, jest delikatny (łatwo się rozsmarowywuje^[2]), ma lekko słodkawy i nieco ostry smak oraz korzenny aromat z lekko zaznaczoną nutą kwiatową^[1].

Ser sprzedaje się w formie walców o wadze 800 gramów^[2].

Ser wyróżnia się nietypowym sposobem krojenia, za pomocą specjalnego noża girolle lub pirouette^[2], z ostrzem korbowym. Ten sposób krojenia owocuje powstawaniem charakterystycznych różyczek, które z natury rzeczy są same w sobie ozdobą deski przekąskowej, czy deski serów^[1]. Taki sposób serwowania sprawia, że powierzchnia rozkrojonego sera ma kontakt z powietrzem, co umożliwia wydzielenie wszystkich, pełnych aromatów, za które odpowiada użyte do produkcji, górskie mleko. Produkt wytwarza dziesięć serowarni wiejskich ściśle według zapisów i standardów szwajcarskiej Appellation d'origine protégée^[2].

Historię i sposób wytwarzania sera prezentuje muzeum Maison de la Tête de Moine w Bellelay^[2].

Wartość odżywcza stu gramów sera:

• wartość energetyczna 1660кJ/401 kcal,
• 25% białka,
• 33% tłuszczu,
• 1,90% soli^[1].

• kuchnia szwajcarska