Ilustracja twierdzenia
Twierdzenie Rolle’a – twierdzenie klasycznej analizy matematycznej mówiące, że funkcja różniczkowalna przyjmująca równe wartości w dwóch różnych punktach ma pomiędzy nimi punkt stacjonarny , tzn. punkt, w którym nachylenie prostej stycznej do wykresu funkcji względem osi OX jest równe zeru[1] .
Jest to najprostszy przypadek twierdzenia Lagrange’a o wartości średniej , a przez to – twierdzenia Cauchy’ego . Jest używane m.in. w dowodzie reguły znaków Kartezjusza [2] .
Wersja standardowa
Niech
f
{\displaystyle f}
będzie ciągłą funkcją rzeczywistą określoną na przedziale domkniętym
[
a
,
b
]
,
{\displaystyle [a,b],}
różniczkowalną na przedziale otwartym
(
a
,
b
)
.
{\displaystyle (a,b).}
Wówczas jeżeli
f
(
a
)
=
f
(
b
)
,
{\displaystyle f(a)=f(b),}
to istnieje taki punkt
c
{\displaystyle c}
należący do przedziału otwartego
(
a
,
b
)
,
{\displaystyle (a,b),}
że
f
′
(
c
)
=
0
{\displaystyle f'(c)=0}
[3] .
Z tej wersji twierdzenia Rolle’a korzysta się przy dowodzie twierdzenia Lagrange’a o wartości średniej , którego twierdzenie Rolle’a jest przypadkiem szczególnym.
Dowód
Wizualizacja twierdzenia
Jeżeli
f
≡ ≡ -->
c
o
n
s
t
,
{\displaystyle f\equiv \mathrm {const} ,}
to
f
′
(
c
)
=
0
{\displaystyle f'(c)=0}
dla każdego
c
∈ ∈ -->
(
a
,
b
)
.
{\displaystyle c\in (a,b).}
Gdy
f
{\displaystyle f}
nie jest tożsamościowo równa stałej, to istnieje taki punkt
x
∈ ∈ -->
(
a
,
b
)
,
{\displaystyle x\in (a,b),}
dla którego zachodzi
f
(
x
)
>
f
(
a
)
=
f
(
b
)
{\displaystyle f(x)>f(a)=f(b)}
lub
f
(
x
)
<
f
(
a
)
=
f
(
b
)
.
{\displaystyle f(x)<f(a)=f(b).}
Przypuśćmy, że zachodzi pierwszy przypadek, tzn. dla pewnego argumentu wartość funkcji jest większa od
f
(
a
)
=
f
(
b
)
;
{\displaystyle f(a)=f(b);}
rozumowanie w drugim przypadku jest analogiczne (wówczas trzeba rozważać wartość najmniejszą zamiast największej).
Określona na przedziale zwartym
[
a
,
b
]
{\displaystyle [a,b]}
funkcja ciągła
f
{\displaystyle f}
na mocy twierdzenia Weierstrassa przyjmuje wartość największą , tzn. istnieje taki punkt
c
∈ ∈ -->
[
a
,
b
]
,
{\displaystyle c\in [a,b],}
że
f
(
c
)
=
sup
f
(
x
)
{\displaystyle f(c)=\sup f(x)}
dla
x
∈ ∈ -->
[
a
,
b
]
.
{\displaystyle x\in [a,b].}
Z założenia, że istnieje wartość większa od
f
(
a
)
=
f
(
b
)
{\displaystyle f(a)=f(b)}
wynika, że
a
≠ ≠ -->
c
≠ ≠ -->
b
,
{\displaystyle a\neq c\neq b,}
tzn.
c
∈ ∈ -->
(
a
,
b
)
.
{\displaystyle c\in (a,b).}
Warunkiem koniecznym istnienia ekstremum globalnego funkcji
f
{\displaystyle f}
w
c
{\displaystyle c}
jest znikanie pochodnej w tym punkcie, co dowodzi tezy.
Historia
Twierdzenie to – w innej postaci niż ta standardowa – znał w 1150 roku indyjski matematyk Bhaskaraćarja [potrzebny przypis ] . W 1691 roku francuski matematyk Michel Rolle opublikował je w szczególnym przypadku dotyczącym wielomianów [3] . Zostało nazwane na jego cześć najpóźniej w XIX wieku; nazwiskiem Rolle’a określił je w 1834 roku Moritz Wilhelm Drobisch [4] .
Uogólnienia
Niech
h
:=
b
− − -->
a
{\displaystyle h:=b-a}
będzie rzeczywistą liczbą dodatnią, a
x
:=
a
,
{\displaystyle x:=a,}
wtedy
x
+
h
=
b
.
{\displaystyle x+h=b.}
Punkt
c
∈ ∈ -->
(
a
,
b
)
{\displaystyle c\in (a,b)}
można zapisać jako
x
+
θ θ -->
h
,
{\displaystyle x+\theta h,}
gdzie
θ θ -->
∈ ∈ -->
(
0
,
1
)
.
{\displaystyle \theta \in (0,1).}
Przy takich oznaczeniach twierdzenie Rolle’a ma postać:
Jeśli
f
(
x
+
h
)
=
f
(
x
)
,
{\displaystyle f(x+h)=f(x),}
to istnieje punkt
x
+
θ θ -->
h
,
{\displaystyle x+\theta h,}
dla którego
f
′
(
x
+
θ θ -->
h
)
h
=
0.
{\displaystyle f'(x+\theta h)h=0.}
Rezygnacja z warunku
f
(
a
)
=
f
(
b
)
,
{\displaystyle f(a)=f(b),}
czyli
f
(
x
)
=
f
(
x
+
h
)
,
{\displaystyle f(x)=f(x+h),}
prowadzi do ogólniejszego twierdzenia Lagrange’a :
Istnieje taki punkt
x
+
θ θ -->
h
,
{\displaystyle x+\theta h,}
który spełnia tożsamość
f
(
x
+
h
)
=
f
(
x
)
+
f
′
(
x
+
θ θ -->
h
)
h
.
{\displaystyle f(x+h)=f(x)+f'(x+\theta h)h.}
Z kolei dalekim uogólnieniem twierdzenia Lagrange’a jest twierdzenie Taylora mówiące, że:
Istnieje taki punkt
x
+
θ θ -->
h
,
{\displaystyle x+\theta h,}
dla którego zachodzi:
f
(
x
+
h
)
=
f
(
0
)
(
x
)
0
!
h
0
+
f
′
(
x
)
1
!
h
1
+
f
(
2
)
(
x
)
2
!
h
2
+
⋯ ⋯ -->
+
f
(
n
)
(
x
)
n
!
h
n
+
f
(
n
+
1
)
(
x
+
θ θ -->
h
)
(
n
+
1
)
!
h
n
+
1
,
{\displaystyle f(x+h)={\frac {f^{(0)}(x)}{0!}}h^{0}+{\frac {f'(x)}{1!}}h^{1}+{\frac {f^{(2)}(x)}{2!}}h^{2}+\dots +{\frac {f^{(n)}(x)}{n!}}h^{n}+{\frac {f^{(n+1)}(x+\theta h)}{(n+1)!}}h^{n+1},}
gdzie o funkcji
f
{\displaystyle f}
zakłada się, by była
n
+
1
{\displaystyle n+1}
razy różniczkowalna.
Twierdzenie Rolle’a uzyskuje się z niego przyjmując
n
=
0.
{\displaystyle n=0.}
Zobacz też
Przypisy
↑ Rolle’a twierdzenie , [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-30] .
↑ Michał M. Tarnowski Michał M. , Reguła znaków Kartezjusza , „Delta ”, czerwiec 2023, ISSN 0137-3005 [dostęp 2023-06-05] .
↑ a b Fichtenholz 1999 ↓ , s. 195.
↑ Jeff Miller, Rolle’s theorem [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (R) (ang. ) , MacTutor History of Mathematics archive , University of St Andrews , mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2023-06-6].
Bibliografia
Linki zewnętrzne