Turystyka rowerowa – rodzaj aktywności fizycznej, metoda spędzania wolnego czasu, która zakłada podróżowanie rowerem w celach rozrywkowych lub turystycznych, a nie współzawodnictwa sportowego lub transportowych (np. dojazd do szkoły, pracy itp.). Inaczej mówiąc, jest to forma turystyki, w której przemieszczanie się wykonywane jest głównie przy pomocy roweru (a nie pieszo, samochodem, pociągiem itd.)[1][2], przy czym może mieć zarówno charakter krajoznawczy, jak i wyczynowy[3].
Zakres znaczenia tego słowa jest różny w zależności od kraju. W niektórych regionach przyjmuje się, że turystyka rowerowa zakłada podróż najwyżej kilkudniową, w innych natomiast dopuszcza się podróże długodystansowe.
W wielu rejonach dla turystów rowerowych (dawniej „cyklistów”) wytyczane są specjalne, znakowane trasy i szlaki rowerowe, często wielodniowe, o charakterze ponadregionalnym lub nawet międzynarodowym. W miejscach, w których ta forma turystyki ma najdłuższą tradycję, powstaje wzdłuż tych szlaków odpowiednia infrastruktura turystyczna (punkty noclegowe, gastronomia, punkty serwisowe dla rowerów i in.).
Z myślą o rowerzystach, przede wszystkim dla zachęcenia ich do peregrynacji po Polsce, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze opracowało i wprowadziło odznaki potwierdzające osiągnięcia w zakresie turystyki rowerowej[2]:
↑ abMarzennaM.Dębowska-MrózMarzennaM. i inni, Turystyka rowerowa jako forma turystyki aktywnej na przykładzie Gminy Miejskiej Radom, „Biuletyn KPZK PAN” (zeszyt 269), Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im. K. Pułaskiego w Radomiu, Wydział Transportu i Elektrotechniki, Instytut Systemów Transportowych i Elektrotechniki, 2018, s. 103-128(pol.).