Trude Herr urodziła się jako trzecie dziecko maszynisty Roberta Herra (1891–1961) i jego żony Agathe (1893–1973) w dzielnicy Kolonii – Kalk, a dorastała w Mülheim. Jej ojciec był działaczem Komunistycznej Partii Niemiec i od 1933 r. był więźniem obozu koncentracyjnego, w wyniku czego rodzina Herrów żyła w złych warunkach materialnych. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjęła pracę zawodową, najpierw w piekarni, później w agencji handlowej. W 1943 r. ich mieszkanie zostało zniszczone podczas bombardowania i rodzina została przeniesiona do wioski Ewersbach(inne języki) w Hesji (obecnie dzielnica Dietzhölztal). Tam pracowała jako maszynistka w szpitalu, a następnie w urzędzie. Po zakończeniu wojny powróciła do Kolonii, gdzie znalazła pracę w dziale reklamy gazety Die Volksstimme wydawanej przez KPD. W 1946 roku została członkiem teatru objazdowego, a wkrótce potem do swojego teatru przyjął ją Willy Millowitsch[1].
W 1949 roku wraz ze Gustavem Schellhardtem założyła grupę teatralną Cologne Lustspielbühne. Po upadku projektu pracowała do 1954 r. jako barmanka w jednym z kolońskich barów[1].
Od 1954 roku wielokrotnie występowała na imprezach karnawałowych w różnych klubach w Kolonii jako Büttenrednerin (mówca komedii karnawałowej). W 1955 roku zagrała swoją pierwszą dużą rolę w komedii telewizyjnej Der verkaufte Großvater u boku Willy'ego Millowitscha. Wystąpiła w ponad 30 filmach, wielokrotnie pojawiała się w programach telewizyjnych i odnosiła sukcesy w muzyce szlagierowej. Do jej najpopularniejszych utworów należały Ich will keine Schokolade, In der Spelunke zur alten Unke czy Spiegel-Twist[2].
W latach 1970–1976 ponownie należała do zespołu kolońskiego Millowitsch-Theater(inne języki). We wrześniu 1977 roku otworzyła własną scenę teatralną Theater im Vringsveedel przy Severinstraße w Kolonii(inne języki), który był jednym z najczęściej odwiedzanych teatrów prywatnych w kraju. W lutym 1986 r. teatr został jednak zamknięty z powodu narastających problemów zdrowotnych Herr[1].
W lipcu 1987 roku przeniosła się na wyspy Fidżi w pobliże stolicy Suvy[2]. W tym roku udzieliła swojego ostatniego wywiadu telewizyjnego Güntherowi Jauchowi[3]. W 1991 roku powróciła do Europy i zamieszkała w Lauris w południowej Francji, gdzie wkrótce zmarła na niewydolność serca w wieku 63 lat. Została pochowana na Cmentarzu Północnym w Kolonii[1].
W 1966 roku poślubiła pochodzącego z Tunezji Ahmeda M'Bareka. Małżeństwo trwało do 1976 roku[4]. Na początku lat dziewięćdziesiątych na Fidżi poznała swojego ostatniego partnera, Samuela Bawesi[5].