Trofoblast (gr. trophḗ ‘pokarm’, blastós ‘zarodek’)^[1] – warstwa zewnętrznych komórek blastocysty ssaków^[1][2], wyodrębniająca się po kompakcji z blastomerów zewnętrznych^[1]. Po jego wewnętrznej stronie znajduje się węzeł zarodkowy^[1][2], powstający z blastomerów wewnętrznych^[1].

Trofoblast szybko traci swoją totipotencję, stając się pierwszą wyspecjalizowaną tkanką w organizmie^[1]. Po przedostaniu się do macicy uczestniczy w zagnieżdżeniu się zarodka w endometrium i tworzeniu łożyska^[1][2] (oraz transporcie przez nie składników odżywczych)^[1]. W tym momencie rozdziela się on na dwie warstwy:

• cytotrofoblast^[1][2] (położony wewnętrznie) – produkuje hormony łożyskowe (m.in. gonadotropinę kosmówkową, stymulującą aktywność ciałka żółtego)^[2];
• syncytiotrofoblast^[1][2] (położony zewnętrznie, przylegający do doczesnej macicy) – jego komórki zlewają się, tworząc syncytium pośredniczące w transporcie składników odżywczych do zarodka i ich trawieniu^[2].

W toku dalszej embriogenezy trofoblast przekształca się w kosmówkę^[2].

Termin trofoblast został wprowadzony w 1888 r przez Ambrosiusa Hubrechta^[1].