Trans Canada Highway – EP-ka szkockiego duetu elektronicznego Boards of Canada, wydana w 2006 roku.

Pierwotnie miał to być singiel z utworem „Dayvan Cowboy”, ale Boards of Canada skorzystał z okazji, by stworzyć kilka dodatkowych utworów i zaprosił przyjaciela i współpracownika Odd Nosdama do stworzenia kinowego remiksu singla, tym samym rozszerzając wydawnictwo do rozmiaru EP-ki^[3]. Została ona nagrana w studiu Hexagon Sun i wydany 29 maja 2006 roku jako: płyta winylowa^[1] CD^[4] oraz digital download^[5].

Do utworu „Dayvan Cowboy” został nakręcony teledysk, przedstawiający podniebnego skoczka spadającego z kosmosu do oceanu, a następnie surfującego w stronę zachodzącego słońca w kulminacyjnym punkcie piosenki. Był to pierwszy publicznie dostępny teledysk, który został wydany poza koncertami zespołu^[3]. Teledysk został sklasyfikowany na 39. miejscu w rankingu 50 teledysków XXI wieku^[6].

W 2011 roku Solange Knowles wydała własny cover utworu „Left Side Drive” publikując z tej okazji wpis na Twitterze: „To jest całkowicie nieoficjalne i zostało po prostu zainspirowane piosenką, do której przez lata miałam głęboki sentyment. Jestem ogromną fanką Boards of Canada, dostałam szansę, by pracować z nimi nad utworem 'This Bird'. Do dziś czuję się tym zaszczycona”^[7]; we wspomnianym utworze, zamieszczonym na albumie Sol-Angel and the Hadley St. Dreams artystka wykorzystała sample z utworu „Slow This Bird Down”^[8]).

Lista według Discogs^[1]:

Wszystkie utwory napisali, zrealizowali i wyprodukowali (oprócz ostatniego): Marcus Eoin, Mike Sandison

Dayvan Cowboy (Odd Nosdam Remix):

• Producent – D. Philip Madson
• Remix – Odd Nosdam
• Smyczki – Dee Kesler
• Taśma – Antonio Diaz

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	68/100[9]
Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic	[2]
Pitchfork	6.0/10[10]
RYM	3.53/5[11]
Sputnikmusic	3.6/5[12]

„Trans Canada Highway to albumowy mini-koncept, na którym szkoccy bracia (którzy spędzili trochę czasu w Kanadzie) przemierzają trasę z St. John's w Nowej Fundlandii do Victorii w stanie British Columbia w czasie krótszym niż pół godziny. Zaczynając od jedynego starszego utworu, 'Dayvan Cowboy' (przebój z wydanego w 2005 roku The Campfire Headphase), Michael Sandison i Marcus Eoin brzmią w tym momencie nieco odświeżeni myśląc o wyprodukowaniu mało efektownej EP-ki zamiast niecierpliwie oczekiwanego albumu” – ocenia John Bush z AllMusic^[2].

„Trans Canada Highway to nie tylko najmniejszy wysiłek Boards, ale również ich najbardziej chwiejny” – uważa Mark Pytlik z magazynu Pitchfork dodając: „Z 28 minut, pięć należy do przetworzonego utworu z albumu, Dayvan Cowboy, a kolejne dziewięć do wędrującego remiksu tego samego utworu [autorstwa] Odd Nosdama. Pozostaje 14 minut nowego materiału Boards rozłożonego na cztery utwory, z których dwa trwają po około półtorej minuty. Niezależnie od tego, jak się to obliczy (…), nie jest to w żaden sposób zgodne z bogactwem EP-ek Hi Scores czy Twoism, a już na pewno nie z In a Beautiful Place” dając wydawnictwu 7 punktów z 10^[10].

Według recenzji magazynu Resident Advisor „na tej nowej EP-ce, Boards of Canada wydają się jednak sięgać po nowe, bardziej skupione brzmienie. Otwierający 'Davyan Cowboy', utwór z ostatniego albumu Boardsów The Campfire Headphase, pozbywa się eteryczności na rzecz eufonicznego gongu rozmytej i chóralnej gitary Americana. To raczej psych-rockowy utwór instrumentalny w tęczowych barwach, niż wysuszona, monochromatyczna atmosfera z dawnych lat, i można by powiedzieć, że jest chwytliwy. Jednakże, czy konwencjonalna chwytliwość jest tym, czego my fani Boards naprawdę chcemy? Pozostałe utwory na EPce są bardziej tradycyjnie boardowe w swoim podejściu, choć wszystkie odzwierciedlają amerykański temat kolekcji^[13].