Tramwaje w Görlitz uruchomiono 25 maja 1882, rok po podpisaniu umowy na 40 lat z Kozuczkiem i Goldsteinem. Pierwszy odcinek poprowadzono od centrum do dworca kolejowego, następnie sukcesywnie budowano nowe odcinki. Pierwszym rozszerzeniem sieci była linia przez Moltkestraße do Goethestraße, uruchomiona jako 2 w czerwcu 1882. W maju 1883 wybudowano odcinek linii 2 do Rynku Dolnego, połączony ze skróceniem linii 1 do Kaisertrutz (barbakan). W 1890 powstał odcinek od dworca do Kaisertrutz przez Bautzener Straße, co pozwoliło utworzyć linię okólną.
Sieć zelektryfikowano w okresie od 1897 do 1902, jednocześnie przekuwając rozstaw szyn na 1000 mm. W grudniu 1897 linie 2 i 3 połączono w 1, linię okólną przemianowano w 2, a linię z Bautzener Straße do nowej pętli po prawej stronie Nysy oznaczono jako 3. W maju następnego roku wybudowano linię na cmentarz żydowski i połączono go linią 4 z Postplatz, a rok później jeszcze wydłużono tę linię od cmentarza do Landeskrone. W maju 1900 linia 3 została na prawym brzegu rzeki wydłużona do dzielnicy Moys wzdłuż obecnej ul. Łużyckiej. W końcu 1907 wybudowano linię od Demianiplatz do Girbigsdorfer Straße; nowy fragment obsłużyła linia 1, zaś do Rynku Dolnego jeździła odtąd linia 4.
Pod koniec I wojny światowej zlikwidowana została linia okólna, a oznaczenie linii zmieniono:
1: Girbigsdorfer Straße – Demianiplatz – Dworzec – Goethestraße
2: Rynek Dolny – Demianiplatz – Dworzec – Landeskrone
3: Kreisbahnhof – Demianiplatz – Stadthalle (Hala Miejska) – Moys (obecnie ul. Łużycka w Zgorzelcu)
Jesienią 1921 linia 3 została wydłużona w stronę Rauschwalde, a w sierpniu 1930 linia 1 do Weinhübel. Sierpień 1936 wiązał się z uruchomieniem linii wspomagających na trasach linii 2 i 3, oznaczonych odpowiednio 2A i 3A:
2A: Büchtemannstraße – Demianiplatz
3A: Kreisbahnhof – Gospoda „Stadt Prag” (obecnie ul. Daszyńskiego)
W grudniu 1937 nastąpiła duża reorganizacja oznaczeń na liniach, połączona ze skróceniem linii w Girbigsdorfer Straße:
W lutym 1946 przywrócono układ końca z 1939, z tym, że linia 3 nie przekraczała nowej granicy na Nysie i została w zamian wydłużona do Büchtemannstraße. Kolejna reforma miała miejsce we wrześniu 1956; linie 1 i 2 nie zmieniły swoich tras:
2: Girbigsdorfer Straße – Demianiplatz – Dworzec – Landeskrone
3: Girbigsdorfer Straße – Demianiplatz – Dworzec – Landeskrone
4: Luxemburgstraße – Demianiplatz – Goethestraße
5: Demianiplatz – Stadthalle
Rok później linię 5 zmieniono w 3 i wydłużono do dworca; linia 5 zajęła miejsce dawnej 4 na trasie Luxemburgstraße – Demianiplatz. Po zmianach w 1960 dotychczasowe 1 i 2 wciąż pozostały bez zmian, a linia 3 połączyła Demianiplatz – Stadthalle; pozostałe połączenia skasowano. W październiku 1964 linia 2 została wydłużona do nowej pętli Virchowstraße, od lipca 1966 linię 3 zlikwidowano, a od maja 1982 linię 2 skrócono z Weinhübel do Goethestraße.
W końcu lat 80. podjęto decyzję o rozbudowie tramwaju w stronę osiedla Königshufen.
W grudniu tego samego roku 1 i 2 skierowano do Königshufen, przy czym dla 1 było to wydłużenie trasy, a dla 2 jej zmiana. Linia 3 zamiast na Rauschstraße pojechała na Virchowstraße. Od maja 1988 linia 3 została wydłużona do Büchtemannstraße przez dworzec, powstała też linia wspomagająca Demianiplatz – Königshufen oraz 5 o trasie jak linia 1, ale wydłużonej do Erich-Weinert-Straße. W grudniu 1992 linia 5 została zlikwidowana, a do Erich-Weinert-Straße wydłużono trasę linii 1.
Od sierpnia 1993 wprowadzono kolejne zmiany (linia 2 się nie zmieniła):
