Torpeda Mark XV – amerykańska torpeda używana przez niszczyciele w trakcie II wojny światowej. Została opracowana przez Naval Torpedo Station (równolegle z torpedą Mark XIV) i wdrożona 1938 roku[1]. Zastąpiła ona torpedę Mark VIII na okrętach nawodnych z wyrzutniami, które mogły pomieścić dłuższą Mark XV, dotyczyło to głównie niszczycieli zbudowanych po 1930 roku[1]. W sumie podczas II wojny światowej wyprodukowano 9700 sztuk torped[1].
Problemy techniczne
Mark XV miał podobne problemy techniczne co Mark XIV, przez pierwszych 20 miesięcy po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny[2]. Z powodu niedoboru kadmu, w torpedzie zastąpiono kadm cynkiem w poszyciach wewnętrznych zbiornika z powietrzem[2]. Doprowadzało to do zatykania filtra wodnego tlenkiem cynku, co powodowało awarię silnika[2]. Ostatecznie zastąpiono kadm żywicą fenolową[2].
Użycie bojowe
Torpedy Mark XV po raz pierwszy zostały użyte w bitwie w zatoce Vella[3]. W bitwie torpedy zatopiły 3 niszczyciele (chociaż jeden japoński okręt został trafiony, to jednak torpeda nie wybuchła).
Galeria
Przypisy
- ↑ a b c Torpedo History, part 2 [online], web.archive.org, 15 września 2014 [dostęp 2021-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-15] .
- ↑ a b c d Buford Rowland, William Boyd: US Navy Bureau of Ordnance in World War II. Washington: Bureau of Ordnance, Department of the Navy, 1953, s. 91-94, 99-109.
- ↑ Thomas C.T.C. Hone Thomas C.T.C., The Similarity of Past and Present Standoff Threats, „United States Naval Institute Proceedings”, 9 września 1981, s. 113-116, ISSN 0041-798X [dostęp 2021-12-22] .
Bibliografia
_c1953.jpg)
_firing_a_Mark_15_torpedo_c1953.jpg)
_launches_a_Mark_15_torpedo,_in_1943_(80-G-299550).jpg)