Znane z najstarszej w Europiepanoramy miejskiej wykonanej w latach 1809–1814 przez Marquarda Wochera o wymiarach: wysokość 7,5 m, długość 38,3 m i powierzchnia 287,25 m². Panorama wystawiona jest w neogotyckiej rotundzie zbudowanej specjalnie w tym celu w latach 60 XX wieku w parku miejskim[2]. Innymi obiektami turystycznymi są: górujący nad miastem zamek z XII w. z muzeum historycznym, XVI-wiecznyratusz i miejskie Muzeum Sztuki (Kunstmuseum Thun) z ekspozycją szwajcarskiej sztuki nowoczesnej[3].
Demografia
W Thun mieszka 43 476 osób[1]. W 2020 roku 14,2% populacji gminy stanowiły osoby urodzone poza Szwajcarią[1].
Historia
Pierwsza udokumentowana wzmianka o Thun pochodzi z VII-wiecznejKroniki Fredegara. We wczesnym średniowieczu znajdowała się tutaj osada przy przeprawie przez rzekę Aare, z kościołem i grodem na wzgórzu. Pod koniec XII wiekuBertold V, książę Zähringen zbudował zamek w miejscu grodu[4]. W 1218 roku po bezdzietnej śmierci Bertolda V miasto odziedziczyli hrabiowie z Kyburga.
W XV i XVI wieku w Thun rozwijało się prężnie rzemiosło i handel. Miasto stało się regionalnym centrum targowym. W środku miasta powstał nowy ratusz z domem handlowym na parterze, a przed nim utworzono duży plac targowy. W XVII i XVIII wieku miasto nadal się rozwijało i podejmowano pierwsze próby wprowadzenia przemysłu. Po najeździe francuskim Thun był stolicą efemerycznego kantonu Oberland, który istniał od 1798 do 1802 roku. Po 1835 roku wraz z budową hoteli i pensjonatów oraz uruchomieniem żeglugi parowej na jeziorze Thunersee miasto stało się popularnym ośrodkiem turystycznym[5].
W 1885 r. z Genewy do Thun przeprowadził się z rodziną Bolesław Limanowski, polski socjolog, polityk, działacz socjalistyczny i niepodległościowy. Tu za otrzymane w 1882 r. w ramach rozliczeń rodzinnych pieniądze nabył zakład fotograficzny przy ulicy Bälliz, na wyspie położonej w centrum miasta, między dwiema odnogami Aare. Mieszkał w kupionym wraz z warsztatem domu z ogródkiem nad rzeką. Tu też 15 listopada 1885 r. zmarła jego żona Wincentyna z d. Szarska. Mieszkając w Thun, Limanowski przesyłał korespondencje do prasy polskiej. Gdy okazało się, że dwaj wspólnicy w interesie fotograficznym są nieodpowiedzialni i nieuczciwi, Limanowski sprzedał zakład i wraz z synami w 1887 r. przeniósł się do Zurychu[6].
Sport
Z miasta wywodzi się klub piłkarski FC Thun, debiutujący w Lidze Mistrzów w sezonie 2005/2006. Znajduje się tutaj stadion Arena Thun.
↑Zieliński Jan: Nasza Szwajcaria. Przewodnik śladami Polaków, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Muzeum Polskie w Rapperswilu, Warszawa 1999, s. 173-174, ISBN 83-87893-21-8.
.jpg)
