Tetrykus II

Gaius Pius Esuvius Tetricus

Cesarz rzymski
Okres	od 273 do 274
Dane biograficzne
Ojciec	Tetrykus I
Moneta
Antoninian Tetrykusa II typu SPES AVGG z personifikacją Nadziei
Multimedia w Wikimedia Commons

Tetrykus II, Gaius Pius Esuvius Tetricus – rzymski uzurpator w zachodniej części cesarstwa w latach 273-274.

Był ostatnim samozwańczym władcą tzw. Imperium Galliarum ze stolicą w Trewirze, jednym z następców Marka Kasjanusa Postumusa, który ogłosił się cesarzem w roku 260 n.e.

Panował wraz z ojcem Tetrykusem I jako cezar i nosił tytuł princeps iuventutis^[1]. Materiał numizmatyczny w postaci monet emitowanych z inskrypcją IMPP AVGG (Imperatores Augusti duo) świadczyłyby o jego późniejszym podniesieniu do godności augusta jako współrządcy^[2]. Dobrowolnie poddał się prawowitemu cesarzowi rzymskiemu, Aurelianowi w 273 roku n.e. i w rok później, wraz z pokonaną królową Palmyry, Zenobią, był prowadzony w uroczystym pochodzie triumfalnym cesarza^[3][4].

• Tadeusz Kotula: Aurelian i Zenobia. Wrocław: Ossolineum, 2006. ISBN 83-04-04593-1.
• Robert Suski: Konsolidacja Cesarstwa rzymskiego za panowania cesarza Aureliana 270–275. Kraków: Avalon, 2008. ISBN 978-83-60448-42-7.
• Joseph Vogt: Upadek Rzymu. Tłum. Adam Łukaszewicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1993. ISBN 83-06-02312-9.
• Słownik cesarzy rzymskich. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2001. ISBN 83-7177-185-1.

• Zbiór monet Tetrykusa II na stronie wildwinds.com. [dostęp 2016-06-09]. (ang.).