PROFILPELAJAR.COM

Tetrafluorek tlenek ksenonu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	tetrafluorek tlenek ksenonu, tetrafluorek(1−) tlenek(2−) ksenonu(6+), tetrafluorek tlenek ksenonu(6+), tetrafluorek tlenek ksenonu(VI)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	tetrafluorek tlenek ksenonu(VI)
inne	tetrafluorotlenek ksenonu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	XeOF4
Masa molowa	223,29 g/mol
Wygląd	bezbarwna ciecz
	Identyfikacja
Numer CAS	13774-85-1
Właściwości
	Gęstość
	3,17 g/cm³; ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	reaguje z wodą
Temperatura topnienia	−46,2 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Podobne związki
Podobne związki	XeOF2, XeO2F2, XeO3F2
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tetrafluorek tlenek ksenonu (nazwa Stocka: tetrafluorek tlenek ksenonu(VI)), XeOF₄ – nieorganiczny związek chemiczny ksenonu z fluorem i tlenem. Jest silnym utleniaczem. Hydrolizuje z wytworzeniem fluorowodoru.

Otrzymywanie

Tetrafluorek tlenek ksenonu został otrzymany po raz pierwszy w 1963 roku^[2] – skroplony w rurze kwarcowej XeF₆ po podgrzaniu do 50 °C reagował z SiO₂. Po odparowaniu utworzonego SiF₄, mieszanina zawierała XeOF₄ w postaci bezbarwnej cieczy oraz białe kryształy, przypuszczalnie XeO₃^[2]. XeOF₄ został również otrzymany w wyniku częściowej hydrolizy XeF₆ pod ciśnieniem 10⁻⁴ mmHg i usunięciu lotnych zanieczyszczeń^[3].

Właściwości

XeOF₄ reaguje z H₂O dwuetapowo^{[potrzebny przypis]}:

XeOF₄ + H₂O → XeO₂F₂ + 2HF

XeO₂F₂ + H₂O → XeO₃ + 2HF

XeO₃ jest niebezpieczną substancją, rozkładającą się wybuchowo do ksenonu i tlenu^{[potrzebny przypis]}:

2XeO₃ → 2Xe + 3O₂

Przypisy

↑ ^a ^b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-98, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
↑ ^a ^b Cedric L. Chernick, H.H. Claassen, John G. Malm, P.L. Plurien. Xenon oxytetrafluoride. „Noble-Gas Compds.”, s. 106–108, 1963.
↑ D.F. Smith. Xenon Oxyfluoride. „Science”. 140 (3569), s. 899–900, 1963-05-24. DOI: 10.1126/science.140.3569.899.