PROFILPELAJAR.COM

Hipotetyczna etnogeneza Słowian około 1000 p.n.e. według teorii autochtonicznej

Teoria autochtonicznego pochodzenia Słowian, teoria autochtoniczna – koncepcja tłumacząca pochodzenie Słowian od hipotetycznego ludu, Prasłowian, utożsamionego przez Józefa Kostrzewskiego z twórcami kultury łużyckiej^[1]. Prasłowianie mieli zamieszkiwać tereny dzisiejszej Polski już w epoce brązu (jako autochtoni lub napływ).

Teoria autochtoniczna Kostrzewskiego z roku 1913 była odpowiedzią na powstałą kilka lat wcześniej teorię allochtoniczną, pogląd umieszczający siedziby wczesnych Słowian bardziej na wschodzie, w dorzeczu Dniepru (autorem pierwszej publikacji z roku 1902 na ten temat był czeski archeolog Lubor Niederle)^[2]. Pierwsi Słowianie przypuszczalnie dotarli na ziemie współczesnej Polski w najbardziej wysuniętym na południowy wschód jej zakątku (okolice Przemyśla i Rzeszowa). W periodyzacji dziejów okres ten nazywany jest okresem rzymskim i dotyczy terenów zajętych przez Celtów po rzekę San i dalej^[3].

Hipoteza autochtoniczna była popierana przez archeologów K. Jażdżewskiego, W. Hensla i L. Leciejewicza, językoznawców T. Lehra-Spławińskiego i M. Rudnickiego oraz antropologa J. Czekanowskiego^[4], a zwalczana przez zwolenników szkoły allochtonicznej (m.in. J.M. Rozwadowskiego) oraz przedstawicieli tradycji badawczych krakowskiej szkoły archeologii historycznej, uformowanej przez Kazimierza Godłowskiego^[5].

Istnieją też koncepcje łączące kulturę trzciniecką z kolebką Prasłowian (na ziemiach polskich cztery zachodnie grupy tej kultury)^[6].

Pogląd o nieprzerwanej obecności Słowian nad Odrą i Wisłą przynajmniej od 1500 roku przed naszą erą obowiązywał, również ze względów geopolitycznych, w polskiej archeologii do końca XX wieku^[7].

Przesłanek dla potwierdzenia teorii autochtonicznego pochodzenia Słowian dostarczają niektóre współczesne badania genetyczne, na przykład analizy haplogrup mtDNA^[8]^[9].

Na podstawie badań kompletnych genomów mitochondrialnych zidentyfikowano haplotypy w obrębie haplogrupy H5, charakterystyczne tylko dla populacji słowiańskich. Zidentyfikowano podhaplogrupy mtDNA: U4a2a, U4a2, HV3, również występujące z największą częstością w społeczeństwach słowiańskich. Wyniki pozwoliły wysunąć przypuszczenie, że przodkami współczesnych populacji słowiańskich mogą być przedstawiciele kultur neolitycznych lub co najmniej populacji z okresu brązu z terenu centralnej Europy^[10].

Zobacz więcej w artykule Słowianie, w sekcji Hipotezy dotyczące pochodzenia Słowian.

Zobacz też

Przypisy

↑ JerzyJ. Gąssowski JerzyJ., Kultura pradziejowa na ziemiach polskich, Warszawa: Państ. Wyd. Naukowe, 1985, s. 163, ISBN 83-01-05421-2, OCLC 835897344 .
↑ Norman Davies, Boże igrzysko. Historia Polski. 2002, s. 61.
↑ Norman Davies, Boże igrzysko. Historia Polski. 2002, s. 64.
↑ KazimierzK. Godłowski KazimierzK., Janusz KrzysztofJ.K. Kozłowski Janusz KrzysztofJ.K., Historia starożytna ziem polskich, Warszawa: Państ. Wyd. Naukowe, 1985, s. 89, ISBN 83-01-04227-3, OCLC 835896975 .
↑ Archeologia o początkach Słowian: materiały z konferencji, Kraków, 19–21 listopada 2001, 2005, s. 65.
↑ Wstęp. W: Gerard Labuda: Słowiańszczyna starożytna i wczesnośredniowieczna. Poznań: WPTPN, 2003, s. 16. ISBN 83-7063-381-1.
↑ Zdzisław Skrok: Czy wikingowie stworzyli Polskę?, 2013, s. 58.
↑ Ludwika Tomala: Przodkowie Słowian mogli być w Europie 4 tys. lat temu. naukawpolsce.pap.pl, 2013-01-28. [dostęp 2014-03-06]. Cytat: „Odnajdujemy tam komponenty puli mtDNA Słowian, które były obecne w Europie Środkowej już w epoce brązu, więc przynajmniej w 3 tysiącleciu p.n.e” (pol.).
↑ Wojciech Pastuszka: Wyniki badań DNA wskazują ciągłość genetyczną mieszkańców Polski od czasów starożytnego Rzymu. historia.wp.pl, 31 października 2014. [dostęp 2014-12-13]. (pol.).
↑ Luiza Handschuh, Marzena Matla, Andrzej Legocki, Piotr Kozłowski, Tomasz Jasiński, Janusz Piontek, Hanna Kóčka-Krenz, Marek Figlerowicz: Dynastia i społeczeństwo państwa Piastów w świetle zintegrowanych badan historycznych, antropologicznych i genomicznych – podstawowe założenia i cele projektu realizowanego przez Poznańskie Centrum Archeogenomiki. W: Tradycje i nowoczesność. Początki państwa polskiego na tle środkowoeuropejskim w badaniach interdyscyplinarnych. Hanna Kóčka-Krenz, Marzena Matla, Marcin Danielewski (red.). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2016, s. 314, seria: Historia nr 230. ISBN 978-83-232-3119-6. ISSN 0554-8217. [dostęp 2020-08-10].