W dziele O tęczy (łac.De iride) podał wyniki badań nad przechodzeniem promieni światła przez naczynia wypełnione wodą. Podał tam również wyjaśnienie tęczy za pomocą załamania i dyspersji. Zrobił to niezależnie od perskiego uczonego Kamala al-Farisiego. Teodoryk nie znał jednak poprawnego rozmiaru kątowego tęczy (42°), mimo że wcześniej zmierzył go Roger Bacon. Nie potrafił go również wytłumaczyć przez brak poprawnego prawa załamania. Zrobił to dopiero Kartezjusz w XVII w.[1]