Tell Beit Mirsim – stanowisko archeologiczne na Zachodnim Brzegu, w okolicach Hebronu. Badania prowadził tam jako pierwszy William F. Albright. Zidentyfikował on to stanowisko z biblijnym miastem Debir, jednak debata naukowa w tej sprawie nie jest zakończona^[1].

Osadnictwo ludzkie w tym miejscu sięga co najmniej końca III tysiąclecia p.n.e.^[2] W środkowej epoce brązu II A (początek II tysiąclecia p.n.e.) znajdowało się tam miasto otoczone szerokim murem z cegły, położonym na fundamencie kamiennym^[3]. W XVI w. p.n.e. zniszczone przez ekspedycję faraona Ahmose I^[4]. Później odbudowane i otoczone nowymi murami obronnymi^[5]. Zniszczone w XIII w. p.n.e., być może w związku z najazdem Ludów Morza^[6]. W późniejszym okresie widoczne są tu wpływy filistyńskie^[7]. W X wieku otoczone murem kazamatowym^[8]. Istnieje pogląd, że miasto zostało obwarowane przez króla Dawida i wchodziła w skład systemu umocnień przeciwko Filistynom^[9]. W królestwie Judy stanowiło jedno z pomniejszych ośrodków miejskich^[10]. Miasto zostało zniszczone podczas najazdu Sennacheryba na Judę^[11].

• Stanisław Gądecki: Archeologia biblijna. T. I. Gniezno: Gaudentinum, 1994. ISBN 83-85654-24-0. Brak numerów stron w książce