Tectariaceae – rodzinapaproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales). Obejmuje 7 rodzajów z ok. 250 gatunkami[2]. Są to paprocie naziemne rozprzestrzenione szeroko w strefie tropikalnej[3]. W polskiej florze brak przedstawicieli tej rodziny[4].
Morfologia
Kłącze zwykle krótkie, płożące do podnoszącego się, pokryte łuskami. Liście z blaszką niepodzieloną, podzieloną pierzasto lub podwójnie pierzasto, rzadko wielokrotnie. Zwykle na żyłkach, w ich kątach, czasem na blaszce obecne są włoski. Wiązki przewodzące zwykle otwarte i siateczkowato połączone. Zawijki nerkowate do tarczowatych, rzadko ich brak[3].
Systematyka
W systemie Smitha i in. (2006) rodzina w rzędzie paprotkowców (Polypodiales)[3], tak samo jest w systemie PPG I (2016). Rodzina ma pozycję siostrzaną w stosunku do kladu obejmującego rodziny Oleandraceae, dawaliowatych i paprotkowatych. Znajduje się w podrzędzie Aspleniineae H.Schneid. & C.J.Rothf. 2016 odpowiadającemu kladowi „eupolypods I” w systemie Smitha i in. (2006)[2].
Pozycja filogenetyczna rodziny w rzędzie paprotkowców[5][6][2]
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28](ang.).
↑ abcdefThe Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
↑ abcSmith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf. A classification for extant ferns. „Taxon”. 55 (3), s. 705–731, 2006. (ang.).
↑Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular plants of Poland – a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. IB PAN, 2002. ISBN 83-85444-83-1. Brak numerów stron w książce