PROFILPELAJAR.COM

Podrzeniowate
	; Podrzeń żebrowiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	telomowe
Gromada	naczyniowe
Klasa	paprocie
Podklasa	paprotkowe
Rząd	paprotkowce
Rodzina	podrzeniowate
	Nazwa systematyczna
	Blechnaceae Newman; Hist. Brit. Ferns, ed. 2: 8. 1844
	Typ nomenklatoryczny
	Blechnum L. (1753)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Podrzeniowate (Blechnaceae) – rodzina paproci o zasięgu kosmopolitycznym. W zależności od ujęcia systematycznego obejmuje od dwóch^[4] do 24^[2] rodzajów z około 240–265 gatunkami^[2]^[4]. Według systemu PPG I (2016) obejmuje trzy podrodziny z 24 rodzajami i 265 gatunkami^[2]. Rodzimym dla Polski przedstawicielem jest podrzeń żebrowiec. Większość gatunków jest naziemna, choć spotykać tu także można epifity np. Stenochlaena. Charakterystyczną cechą podrzeniowatych jest czerwony kolor młodych, pastorałowato zwiniętych liści.

Systematyka

Pozycja filogenetyczna rodziny w rzędzie paprotkowców^[5]^[6]^[2]

Rodzina siostrzana wobec onokleowatych (Onocleaceae), wraz z którymi tworzy klad siostrzany dla wietlicowatych (Athyriaceae) w obrębie rzędu paprotkowców (Polypodiales)^[7]^[2]. Alternatywnie w ujęciu scalającym rodziny i rodzaje paprotkowców w szerzej ujmowane taksony rośliny tu zaliczane są włączane do rodziny zanokcicowatych Aspleniaceae^[8] odpowiadającej całemu podrzędowi Aspleniineae H.Schneid. & C.J.Rothf. 2016 z systemu PPG I (2016) i kladowi „eupolypods II” w systemie Smitha i in. (2006)^[2]. W ujęciu tym wszystkie 18 rodzajów z systemu PPG I z podrodziny Blechnoideae łączonych jest w jeden rodzaj podrzeń Blechnum^[8].

paprotkowce

Saccolomataceae

Cystodiaceae

	Lonchitidaceae

	Lindsaeaceae

Pteridaceae – orliczkowate

Dennstaedtiaceae

Cystopteridaceae – paprotnicowate

Rhachidosoraceae

Diplaziopsidaceae

Desmophlebiaceae

	Aspleniaceae – zanokcicowate

	Hemidictyaceae

Thelypteridaceae – zachylnikowate

Woodsiaceae – rozrzutkowate

	Onocleaceae – onokleowate

	Blechnaceae – podrzeniowate

Athyriaceae – wietlicowate

Didymochlaenaceae

Hypodematiaceae

Dryopteridaceae – nerecznicowate

	Nephrolepidaceae – nefrolepisowate

	Lomariopsidaceae

Tectariaceae

Oleandraceae

	Davalliaceae – dawaliowate

	Polypodiaceae – paprotkowate

Podział rodziny według systemu PPG I (2016)^[2]

podrodzina Stenochlaenoideae (Ching) J.P.Roux, Conspect. South. Afr. Pteridophyta: 156. 2001

Salpichlaena J.Sm., Gen. Fil. pl. 93. 1842
Stenochlaena J.Sm., J. Bot. (Hooker) 3: 401. 1841
Telmatoblechnum Perrie, D.J.Ohlsen & Brownsey, Taxon 63(4). 755. 2014

podrodzina Woodwardioideae Gasper, V.A.O.Dittrich & Salino, Phytotaxa 275(3): 197. 2016

Anchistea C.Presl, Epimel. Bot.: 71. 1851
Lorinseria C.Presl, Epimel. Bot.: 72. 1851
Woodwardia Sm., Mem. Acad. Roy. Sci. Turin 5. 411. 1793

podrodzina Blechnoideae Gasper, V.A.O.Dittrich & Salino, Phytotaxa 275(3): 201. 2016

Austroblechnum Gasper & V.A.O.Dittrich, Phytotaxa 275(3): 202. 2016
Blechnidium T.Moore, Index Fil. clv. 1860; Brit. Ferns: 210. 1860
Blechnopsis C.Presl, Epimel. Bot.: 115. 1851
Blechnum L., Sp. Pl. 2: 1077. 1753 – podrzeń
Brainea J.Sm., Cat. Kew Ferns: 5. 1856
Cleistoblechnum Gasper & Salino, Phytotaxa 275 (3): 207. 2016
Cranfillia Gasper & V.A.O.Dittrich, Phytotaxa 275 (3): 207. 2016
Diploblechnum Hayata, Bot. Mag. (Tokyo) 41. 702. 1927
Doodia R.Br., Prodr. Fl. Nov. Holl.: 151. 1810 – doodia^[9]
Icarus Gasper & Salino, Phytotaxa 275(3): 209. 2016
Lomaria Willd., Mag. Neuesten Entdeck. Gesammten Naturk. Ges. Naturf. Freunde Berlin 3: 160. 1809
Lomaridium C.Presl, Epimel. Bot.: 154. 1851
Lomariocycas (J.Sm.) Gasper & A.R.Sm., Phytotaxa 275(3): 212. 2016
Neoblechnum Gasper & V.A.O.Dittrich, Phytotaxa 275(3): 214. 2016
Oceaniopteris Gasper & Salino, Phytotaxa 275(3): 214. 2016
Parablechnum C.Presl, Epimel. Bot.: 109. 1851
Sadleria Kaulf., Enum. Filic.: 161. 1824
Struthiopteris Scop., Fl. Carn.: 168. 1760

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
↑ ^a ^b James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – B. University of Maryland. [dostęp 2015-08-20].
↑ ^a ^b Maarten J. M. Christenhusz, Xian-Chun Zhang & Harald Schneider (2011). "A linear sequence of extant families and genera of lycophytes and ferns" (PDF). Phytotaxa 19 : 7–54.
↑ Samuli Lehtonen. Towards Resolving the Complete Fern Tree of Life. „PLoS ONE”. 6, 10, s. e24851, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0024851.
↑ Carl J. Rothfels, Anders Larsson, Li-Yaung Kuo, Petra Korall, Wen- Liang Chiou, Kathleen M. Pryer. Overcoming Deep Roots, Fast Rates, and Short Internodes to Resolve the Ancient Rapid Radiation of Eupolypod II Ferns. „Systematic Biology”. 61, 1, s. 70, 2012.
↑ Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf. A classification for extant ferns. „Taxon”. 55 (3), s. 705–731, 2006. (ang.).
↑ ^a ^b Blechnum L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-29].
↑ Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 96.