Tadeusz Śliwa (ur. 11 listopada 1925 w Wysokiej Strzyżowskiej[1], zm. 17 czerwca 2024 w Przemyślu[2]) – polski ksiądz katolicki i historyk, profesor.
Życiorys
Ks. Tadeusz Śliwa urodził się w Wysokiej Strzyżowskiej, 11 listopada 1925 jako syn Stanisława i Bronisławy z domu Zimny. Uczęszczał do miejscowej szkoły ludowej (kończąc w niej trzy klasy), następnie od klasy czwartej uczęszczał w Strzyżowie (przerywając naukę ze względu na śmierć ojca i kłopoty zdrowotne). Edukację ukończył w 1940/41 zdobyciem świadectwa ukończenia klasy siódmej. Podczas okupacji włączył się w działalność konspiracyjną w szeregach Armii Krajowej. Od 1941 r. uczęszczał do trzyletniego Gimnazjum w Strzyżowie, a w czerwcu 1944 r. złożył egzamin maturalny, po którym pracował w miejscowej Składnicy Kółek Rolniczych[3].
W 1947 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, 22 czerwca 1952 r. (po pięciu latach studiów) w przemyskiej katedrze przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Franciszka Bardy. Po święceniach posługiwał jako wikariusz w parafiach: Raniżowie (1952–1953) i Hyżnem (1953-1956). Od 1956 rozpoczął studia specjalistyczne z zakresu historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując w maju 1962 r. stopień naukowy doktora na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem ks. prof. Mieczysława Żywczyńskiego Diecezja przemyska w połowie XVI wieku. W tym samym roku dzięki rozprawie Skład osobowy Kapituły przemyskiej w początkach XVII wieku otrzymał stopień magistra nauk humanistycznych (mgr – 1962, promotor: Jerzy Kłoczowski)[4]. Po powrocie do rodzimej przemyskiej diecezji pracował początkowo jako wikariusz w Trześniowie (1963–1964), następnie w Rzeszowie-Staromieściu (1964–1965), a od 1965 r. był wykładowcą historii Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu do 2000 r. Wykładał historię i patrologię oraz metodykę pracy naukowej, prowadził również seminarium naukowe[3].
W latach 90. na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie wykładał na kursie magistranckim dzieje Kościoła Wschodniego. Przebywał na urlopie naukowym w Rzymie (1969–1971)[3].
Należał do kilku organizacji o charakterze naukowym: Towarzystwa Naukowego KUL, Instytutu Geografii Historycznej Kościoła KUL, Rady Naukowej Instytutu Ekumenicznego KUL, Polskiego Towarzystwa Teologicznego i Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. W latach 1972–1982 był dyrektorem biblioteki seminaryjnej, a w latach 1976–1979 r. biblioteki diecezjalnej. Zajmował się historią Kościoła. Był redaktorem naczelnym pisma „Premislia Christiana” (Przemyśl od 1988). Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu w 2017 r. nadało mu tytuł honorowego członka[5]. Przez wiele lat był kapelanem Sióstr Albertynek oraz duszpasterzem w Domu Pomocy Społecznej na Bakończycach w Przemyślu[3].
Zmarł 17 czerwca 2024 r. w Przemyślu, pogrzeb ks. prof. Śliwy odbył się 19 czerwca 2024 roku, w rodzinnej parafii pod wezwaniem św. Józefa w Wysokiej Strzyżowskiej pod przewodnictwem abpa przemyskiego Adama Szala[6]. W pogrzebie uczestniczyli m.in. kapłani oraz bp Józef Dąbrowski (z Kanady) i bp Marian Buczek (z Ukrainy)[7][8].
Publikacje
- Z chałupy w świat: losy potomków Franciszki i Mieczysława Bartmińskich w osiemdziesięciolecie ich ślubu, Przemyśl: Tadeusz Śliwa 2014, ISBN 9788393967834
- Błogosławiony ks. Bronisław Bonawentura Markiewicz (1842-1912), Przemyśl: Tadeusz Śliwa 2014, ISBN 9788393967803
- Błogosławiony ks. Jan Wojciech Balicki (1869-1948), wyd. 2 poszerz., Przemyśl: Tadeusz Śliwa 2015, ISBN 9788393967810
- Diecezja przemyska w połowie XVI wieku, Przemyśl: Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej 2015, ISBN 9788364989117
- Kolegium prałatów i kanoników rzymskokatolickiej kapituły przemyskiej w latach 1500-1525, Przemyśl: Południowo-Wschodni Instytut Naukowy 2016, ISBN 9788360374290
Bibliografia
- https://przemyska.pl/2015/11/12/ad-multos-annos/
- Kościół na drogach historii: księga jubileuszowa dedykowana księdzu profesorowi doktorowi Tadeuszowi Śliwie, Lwów - Kraków: Wydawnictwo Błogosławionego Jakuba Strzemię Archidiecezji Lwowskiej Ob. Łac. Oddział 1999.
- Super omnia veritas : księga dedykowana księdzu profesorowi Tadeuszowi Śliwie w 90. rocznicę urodzin i 50-lecie pracy naukowej, red. Józef Wołczański przy wpółpr. Stanisława Nabywańca i Adama Szala, Lwów - Kraków: Wydawnictwo Bł. Jakuba Strzemię Archidiecezji Lwowskiej Ob. Łac. 2015.
Przypisy
- ↑ Duchowieństwo diecezjalne oraz członkowie męskich instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego, wyd. Apostolicum, 2002, str. 541
- ↑ Zmarł śp. Ksiądz Profesor Tadeusz Śliwa - Archidiecezja Przemyska [online], 17 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-17] (pol.).
- ↑ a b c d Katolicka Agencja InformacyjnaK.A.I. KAI Katolicka Agencja InformacyjnaK.A.I., Zmarł ks. dr Tadeusz Śliwa, najstarszy kapłan archidiecezji przemyskiej [online], eKAI, 18 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-20] .
- ↑ Wykaz prac magisterskich i doktorskich napisanych pod kierunkiem Jerzego Kłoczowskiego, [w:] Henryk Gapski (red.), Historiae peritus. Księga jubileuszowa profesora Jerzego Kłoczowskiego, cz. 2, Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej 1998, s. 273.
- ↑ Honorowe Członkostwo Towarzystwa Przyjaciół Nauk dla ks. dr. Tadeusza Śliwy - Miasto Przemyśl [online], przemysl.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
- ↑ Przemyśl: zmarł ks. dr Tadeusz Śliwa, najstarszy kapłan archidiecezji przemyskiej [online], onet.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
- ↑ ŁukaszŁ. Sztolf ŁukaszŁ., WYSOKA STRZYŻOWSKA: Pogrzeb śp. ks. prof. Tadeusza Śliwy [online], Radio FARA [dostęp 2024-06-21] (pol.).
- ↑ Msza Święta pogrzebowa śp. ks. prof. Tadeusza Śliwy (19 czerwca 2024) #naŻywo. Radio FARA 2024-06-19. [dostęp 2024-06-20].