Tadeusz Grudziński
Państwo działania
|
Polska
|
Data i miejsce urodzenia
|
1 marca 1924 Wola Karczewska
|
Data śmierci
|
29 listopada 2015
|
profesor nauk historycznych
|
Specjalność: historia średniowieczna
|
Alma Mater
|
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
|
Doktorat
|
1950
|
Habilitacja
|
1955
|
Profesura
|
1966 – nadzwyczajny
1978 – zwyczajny
|
Nauczyciel akademicki
|
uczelnia
|
Instytut Historii i Archiwistyki UMK
|
Okres zatrudn.
|
1949–1985
|
Odznaczenia
|
|
Tadeusz Grudziński (ur. 1 marca 1924 w Woli Karczewskiej, zm. 29 listopada 2015[1]) – polski naukowiec, historyk-mediewista specjalizujący się m.in. w dziejach wczesnośredniowiecznej Europy i Polski.
Życiorys
W czasie II wojny światowej uczęszczał na tajne komplety w Otwocku, gdzie w 1943 ukończył szkołę średnią. W 1944 pracował fizycznie we młynie. Był członkiem Armii Krajowej, a w latach 1944–1945 służył w 2 Armii Wojska Polskiego.
Po wojnie trafił do Torunia, gdzie w 1949 ukończył studia historyczne i został zatrudniony w Katedrze Historii Polski Średniowiecznej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. W 1950 uzyskał stopień doktora, temat jego rozprawy brzmiał Bolesław Szczodry. Zarys dziejów panowania, a promotorem był Bronisław Włodarski. W 1955 uzyskał habilitację. W 1966 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 – profesora zwyczajnego.
Na UMK pracował do przejścia na emeryturę w 1985. W latach 1970–1972 był członkiem senatu uczelni. Kierował Zakładem Historii Słowiańszczyzny Zachodniej (1957–1969), Katedrą Historii Polski Średniowiecznej (1966–1969) i Zakładem Historii Średniowiecza (1969–1980). W latach 1966–1972 był dyrektorem Instytutu Historii i Archiwistyki UMK. Wśród wypromowanych przez niego doktorów znalazł się, m.in.: Tomasz Tadeusz Nowakowski (1986).
Ojciec Przemysława Grudzińskiego[2]. Pochowany na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu[3].
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1954)[4].
Wybrane publikacje
- Polityka papieża Grzegorza VII wobec państw Europy Środkowej i Wschodniej 1073–1080 (1959)
- Pertraktacje merseburskie z 1135 roku (1968)
- Bolesław Śmiały-Szczodry i biskup Stanisław. dzieje konfliktu (1982, ISBN 83-223-1966-5)
Przypisy
Bibliografia
- SławomirS. Kalembka SławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 251, ISBN 83-231-1988-0 .
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: