Szydłowski – nazwisko kilku polskich rodów szlacheckich .
Szydłowscy herbu Brochwicz
herb Brochwicz
Szydłowscy herbu Brochwicz – polski ród szlachecki, który być może pochodzi ze Śląska[1] .
Szydłowscy herbu Gąska
herb Gąska
Szydłowscy herbu Gąska – polski ród szlachecki, najprawdopodobniej pochodzący z Ziemi Sieradzkiej[1] .
Szydłowscy herbu Jelita (odmiana)
herb Jelita (odm.)
Szydłowscy herbu Jelita (odm.) – polski ród szlachecki, którego protoplastą był Krzysztof Bernard Szydłowski (nobilitowany 21 listopada 1581 )[1] . Herb powstał z adopcji do herbu Jelita [2] , dokonanej przez Jana Zamoyskiego za odwagę przy zdobywaniu Pskowa [3] .
W 1782 r. wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Jelita przed Halickim Sądem Grodzkim (zabór austriacki) Andrzej i Mikołaj Szydłowscy[4] .
Linki zewnętrzne
Szydłowscy herbu Lubicz
herb Lubicz
Szydłowscy herbu Lubicz – polski ród szlachecki[1] , z którego pochodził Teodor Szydłowski (wojewoda płocki) , Kasztelan mazowiecki, którego to córka, Elżbieta Grabowska , była kochanką lub żoną morganatyczną Stanisława Augusta Poniatowskiego .
W zaborze austriackim wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Lubicz:
Karol Szydłowski w 1783 r. przed Lwowskim Sądem Ziemskim[4]
Wojciech, Jakub Stanisław (dw. im.), Kazimierz Jan Michał (tr. im.) i Dominik Michał (dw. im.) w 1808 r. przed Wydziałem Stanów we Lwowie[4] .
Członkowie rodu
Szydłowscy herbu Pobóg
herb Pobóg
Szydłowscy herbu Pobóg – polski ród szlachecki[1] .
Szydłowscy herbu Rawicz
herb Rawicz
Szydłowscy herbu Rawicz – polski ród szlachecki, najprawdopodobniej pochodzący z Ziemi Krakowskiej lub Sandomierskiej[1] .
Przypisy
↑ a b c d e f A. Znamierowski , Herbarz rodowy , Warszawa 2004
↑ Józef Szymański : Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku . Warszawa: DiG, 2001, s. 113. ISBN 83-7181-217-5 .
↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie . Warszawa: DiG , 2001, s. 118. ISBN 83-7181-173-X .
↑ a b c Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej , Lwów 1857
↑ Polski Słownik Biograficzny, ' Szymanowski Dyzma', Andrzej Haratym i Michał Korwin-Szymanowski, Tom L/1, Zeszyt, 204, Warszawa-Krakow, PAN 2014. s. 53