Superpuchar San Marino w piłce nożnej (wł.Supercoppa di San Marino) – trofeum przyznawane zwycięskiej drużynie meczu rozgrywanego pomiędzy aktualnym Mistrzem San Marino oraz zdobywcą Pucharu San Marino w danym sezonie (jeżeli ta sama drużyna wywalczyła zarówno mistrzostwo, jak i Puchar kraju - to jej przeciwnikiem zostaje finalista Pucharu).
Historia
Trofeo Federale
W 1986 roku, wraz z utworzeniem Campionato Sammarinese, powołano do życia rozgrywki pod nazwą Trofeo Federale[1]. Turniej rozgrywano systemem pucharowym. Udział brały w nim 4 drużyny - finaliści Pucharu San Marino oraz play-offów ligi[2]. W przypadku, gdy dany zespół był finalistą zarówno pucharu jak i play-off, jego miejsce zajmował jeden z przegranych półfinalistów Campionato Sammarinese[3]. Pierwszym triumfatorem została drużyna SP La Fiorita, pokonując w meczu finałowym 2:0 SC Faetano[2][4]. W 2011 roku rozegrano ostatnią edycję rozgrywek, którą wygrał zespół SP Tre Fiori[5][6].
Superpuchar San Marino
W 2012 roku zmodernizowano format rozgrywek na wzór klasycznych superpucharów innych państw i przemianowano je na Supercoppa di San Marino, uznając je za kontynuatora tradycji Trofeo Federale. Od tego momentu zdobywcą trofeum zostawał zwycięzca jednego meczu pomiędzy mistrzem kraju i zdobywcą Pucharu San Marino (ew. jego finalistą). Pierwszym triumfatorem Superpucharu został zespół SP La Fiorita, pokonując 1:0 SP Tre Penne[7].
wytłuszczono i kursywą oznaczone zespoły, które w tym samym roku wywalczyły mistrzostwo i Puchar kraju (dublet),
wytłuszczono zespoły, które zdobyły mistrzostwo kraju,
kursywą oznaczone zespoły, które zdobyły Puchar kraju,
podkreślono nazwy zespołów, które w tym samym roku nie wywalczyły ani mistrzostwo, ani Puchar kraju.
Statystyka
Klasyfikacja według klubów
W dotychczasowej historii finałów o Superpuchar San Marino na podium oficjalnie stawało w sumie 14 drużyn. Liderem klasyfikacji są SP La Fiorita i SP Tre Fiori, którzy zdobyli trofeum po 6 razy.