Superliga szwedzka w unihokeju mężczyzn
Superliga szwedzka w unihokeju mężczyzn (szw. Svenska Superligan) – najwyższa klasa ligowych rozgrywek unihokeja mężczyzn w Szwecji. Triumfator ligi zostaje Mistrzem Szwecji, dwie najsłabsze drużyny zostają relegowane do I Dywizji. Rozgrywki organizowane są od sezonu 1983 r. przez Szwedzki Związek Unihokeja. Najbardziej utytułowanym klubem jest IBK Lockerud, który posiada 5 tytułów mistrzowskich. Od sezonu 2007/08 rozgrywki odbywają się pod nazwą Superliga Szwedzka (Swenska Superligan).
Historia
Szwedzka Superliga rozpoczęła rozgrywki w sezonie 1989/1990 pod nazwą Dywizja I, zastępując istniejący od 1993 r. Puchar Szwecji (szw. Svenska Cup). W sezonie 1995/1996 Dywizja I została przemianowana na Elitserien i podzielono ją na dwie grupy - północną i południową, ale podział ten został zlikwidowany w 1999 r. Od 2000 r. Superliga szwedzka jest ligą narodową. W marcu 2007 r. podjęto decyzję, że w sezonie 2008/2009 liga zostanie rozszerzona do 14 zespołów, dwa miesiące później zmieniono nazwę na Svenska Superliga, która obowiązuje do dziś.[1][2].
Edycje rozgrywek
(*)- od sezonu 1989/1990 brązowy medal przyznawany jest ex aequo dla dwóch drużyn, które przegrały w półfinale play-off
Bilans klubów 1983/2023
Pozycja
|
Nazwa klubu
|
mistrz
|
wicemistrz
|
III miejsce
|
1.
|
Storvreta IBK
|
7 (2010, 2011, 2012, 2016, 2018, 2019, 2023)
|
3 (2014, 2020, 2021)
|
7 (2004, 2005, 2007, 2009, 2013, 2017, 2022)
|
2.
|
IBF Falun
|
7 (2013, 2014, 2015, 2017, 2020, 2021, 2022)
|
3 (2018, 2019, 2023)
|
3 (2011, 2012, 2016)
|
3.
|
IBK Lockerud
|
5 (1987,1988,1990-1992)
|
1 (1994)
|
1 (1985)
|
4.
|
Warberg IC
|
4 (1998, 2007, 2008, 2009 )
|
4 (2001, 2003, 2005, 2011)
|
3 (1996, 2006, 2010)
|
5.
|
Balrog IK
|
3 (1993, 1996, 2004)
|
1 (2002)
|
2 (2003, 2009)
|
7.
|
Haninge IBK
|
3 (1999-2001)
|
|
3 (1986, 2002, 2004)
|
8.
|
Kolabryns IBS
|
3 (1983, 1985, 1989)
|
|
|
9.
|
Pixbo IBK
|
2 (2002, 2003)
|
3 (1998, 2000, 2006)
|
7 (1997, 2001, 2007, 2008, 2011-2014)
|
10.
|
AIK
|
2 (2005, 2003)
|
3 (2004, 2008, 2009)
|
3 (2002, 2010, 2014)
|
11.
|
Fornudden IB
|
2 (1994, 1997)
|
1 (1995)
|
2 (1996, 2000)
|
12.
|
Tomasgårdens IF
|
1 (1984)
|
1 (1991)
|
|
13.
|
Norrstrands IF
|
1 (1986)
|
|
|
|
Kista IBK
|
1 (1995)
|
|
|
14.
|
Sjöstads IF
|
|
3 (1992, 1993, 1997)
|
1 (1998)
|
15.
|
IBK Dalen
|
|
2 (2011-2012)
|
3 (2003, 2005, 2016)
|
16.
|
Linköping IBK
|
|
2 (2015, 2016)
|
|
17.
|
Jönköpings IK
|
|
1 (1990)
|
4 (1987, 1991, 1992, 2006)
|
18.
|
Caperio/Täby FC
|
|
1 (2007)
|
1 (2008)
|
19.
|
IBF NB 87
|
|
|
4 (1989-1990, 1994, 1997)
|
20.
|
Örnsköldsviks SK
|
|
|
3 (1990, 1998, 2000)
|
|
KFUM Örebro
|
|
|
3 (1992, 1993, 1995)
|
22.
|
Carlskrona IF
|
|
|
2 (1993, 1994)
|
|
Mullsjö IBK
|
|
|
4 (2015, 2017, 2018, 2019)
|
23.
|
Sandvikens IBS
|
|
|
1 (1983)
|
|
Viskan HBK
|
|
|
1 (1984)
|
|
IBK Strandgården
|
|
|
1 (1988)
|
|
FK Luleå
|
|
|
1 (1991)
|
|
Västerås IBF
|
|
|
1 (1999)
|
|
Järfälla IBK
|
|
|
1 (1999)
|
|
FC Helsinborg
|
|
|
1 (2015)
|
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Europejskie ligi i organizacje w unihokeju Ligi narodowe | |
---|
Turnieje pucharowe |
|
---|
Organizacje |
|
---|
Sezony |
|
---|
|
|