|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Stymonie
|
Stymonie (biał. Стымоні; ros. Стымони) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Korzenie.
Historia
W czasach zaborów dwie wsie, folwark i osada w gminie Kucewicze, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1]. W 1905 roku wymieniono wieś i dwa folwarki. Wieś liczyła 126 mieszkańców, 137 dziesięcin; folwark Lisieckiego liczył 19 mieszkańców; folwark Tyndziewickiego liczył 3 mieszkańców, 40 dziesięcin[2].
W latach 1921–1945 wieś, majątek i zaścianek leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Krewo.
W 1931:
- wieś w 21 domach zamieszkiwało 149 osób[3].
- majątek w 2 domach zamieszkiwało 16 osób[3].
- zaścianek w 1 domu zamieszkiwało 7 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Węsławiniętach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Oszmianie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kucewiczach[4].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy
- ↑ Stymonie, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 515 .
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 235
- ↑ a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 33 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1644 .
Linki zewnętrzne
