Miejscowość położona jest w dolinie Raduni, około 10 km na południowy zachód od Gdańska. Obecnie pełni funkcję mieszkaniową jako przedmieście Gdańska. W miejscowości powstało kilka osiedli bloków. Działa tutaj również Szkoła Podstawowa im. Ignacego Krasickiego[4].
We wsi znajduje się duża liczba firm i przedsiębiorstw przemysłowych, oferujących różnego rodzaju usługi.
W Straszynie znajduje się również ujęcie wody pitnej dla Gdańska oraz trzy zabytkowe elektrownie wodne z 1910, 1934 i 1937. W źródłach dla miejsca, w którym znajduje się stara elektrownia wodna z 1937, podaje się nazwę Prędzieszyn (niem.Prangschin[5]), niemniej obecnie rejon ten stanowi część Straszyna – istniejąca tu nieczynna stacja kolejowa posiadała nazwę Straszyn Prędzieszyn, w związku z czym błędne jest podawanie nazwy Prędzieszyn jako odrębnie istniejącej wsi. Podobna sytuacja tyczy się terenów o nazwie Kuźnice (niem.Hammermühle), również zaliczanych do powierzchni Straszyna.
Na wzgórzu nad wsią wznosi się współczesny kościół św. Jacka, obok którego znajdują się zabytkowe płyty nagrobne rodziny Tiedemann – właścicieli Prędzieszyna, Goszyna, Rusocina, Grabin-Zameczku i Wojanowa, których prawdopodobne szczątki znaleziono w czasie budowy świątyni. Należący do nich dworek przetrwał wojnę, ale w późniejszym czasie spłonął.
Warto wspomnieć o zabytkowym budynku, gdzie na początku XX wieku mieściła się szkoła podstawowa, oraz o dwóch młynach wybudowanych w 1903 roku, które ze względu na modernizację terenu w 2008 roku zostały rozebrane. Dawny folwark to obecnie piekarnia Mielnik, za którą przed 1939 r. znajdowała się garbarnia (późniejszy Supon).
W okolicznych lasach znajdują się okopy pamiętające czasy II wojny światowej oraz grób nieznanych radzieckich żołnierzy-pilotów, którzy 23 marca 1945 (data na mogile) zginęli w katastrofie lotniczej nad Jeziorem Straszyńskim. Nad strumykiem za kościołem znajduje się cokół po dziale przeciwlotniczym z II wojny światowej.
W latach 70. XX wieku istniały ośrodki wypoczynkowe nad Jeziorem Straszyńskim (Goszyńskim).
Historia
Pierwsze wzmianki sięgają XIV w., jednak ślady najstarszego dotąd odkrytego osadnictwa sięgają co najmniej pół tysiąca lat przed naszą erą[7]. Pod koniec XIX w. istniało w Straszynie 20 domów, szkoła, dwa młyny. W kronice Straszyna znajdujemy informację, że tutaj zatrzymywały się karawany kupieckie wędrujące "szlakiem bursztynowym".
1321 – wielki mistrz Fryderyk de Wildeberk podaje, że Stanisławowi Skłodowiczowi i jego spadkobiercom nadał dobra Świńcz i Straszyn (Straschin), za to on i jego spadkobiercy mają zakonowi czynić służbę wojenną na koniu w kraju na każde zawołanie. Będą także pomagali przy budowlach warownych.
1411 – datę tę napotykamy na gdańskich tablicach woskowych Fryderyka ze Straszyna.
1454 – Mikołaj ze Straszyna występuje jako chorąży szlachty polskiej w Obwodzie Gdańskim.
1574 – uruchomiono papiernię o dwóch kołach wodnych, która posiadała trzy znaki wodne (filigrany).
1643-1657 w Straszynie mieszka Marcin Ruar – jeden z najbardziej wykształconych ludzi swojej epoki, duchowny i teolog ariańskiego zboru w Gdańsku.
1648 – Straszyn obejmował razem z wybudowanymi Hammermuelle (Kuźnice) 337 ha.
XVIII w. - z wizytacji opata Rybińskiego dowiadujemy się, że liczący 98 osób (52 katolików i 46 akatolików) Straszyn należał do Mikołaja Skórzewskiego, podkomorzego pomorskiego, który utrzymywał tu tak dla własnej wygody jako też dla licznych swoich poddanych własną kaplicę. Jego małżonką Czapska.
1840 – Straszyn liczył 108 mieszkańców.
1885 – było tu 20 domów, szkoła ewangelicka, 2 młyny, hamernia – młyn wodny, 2 jarmarki na bydło i konie, hodowla krów i owiec. Miejscowość zamieszkiwało 138 katolików i 134 ewangelików (razem 272 osoby).
1910 – została oddana do użytku kosztem 4 mln marek w złocie pierwsza elektrownia wodna na Raduni o mocy 2411 kW.
1934 – ok. 200 osób zamieszkiwało Straszyn.
1945 – 2 elektrownie wodne w Straszynie i Prędzieszynie dostarczały prąd dla Gdańska. Po II wojnie światowej opuszczone przez mieszkańców gospodarstwa zostały zaludnione przez repatriantów z terenów wschodniej Polski.
1946 – według danych szacunkowych w Straszynie mieszkało ok. 60 osób. Otwarcie polskiej szkoły, prowadzonej przez Marię i Stanisława Cabajów[8].
1963 - rozbudowa szkoły (kolejne: 1991 i 2007)
1975 – rozpoczął się intensywny rozwój Straszyna w związku ze sprzedażą 58 działek budowlanych. W tym czasie powstało tzw. Pierwsze Osiedle.
1979 - liczba mieszkańców Straszyna przekracza 1050.
2009 - zbudowano ul. Raduńską i Plażową oraz halę sportową przy szkole.
2011 - zbudowano ul. Dworcową.
2012 - zbudowano drogę do Juszkowa (po prawej stronie Raduni).
2013 - budowa ul. Pocztowej.
17 listopada 2013 – na powierzchni 7 tys. m kw. otwarto park integracyjny, powstały kosztem 1,2 mln i obejmujący plac zabaw, skatepark, ściankę wspinaczkową, boisko do gry w bule, siłownię zewnętrzną oraz telebim do wyświetlania filmów fitness.
2015 - kosztem 5,3 mln zł powstała droga i ścieżka rowerowa od ul. Spokojnej wzdłuż drogi ekspresowej S6 do ul. Sadowej w Juszkowie[9].
26 listopada 2016 - otwarcie mediateki w zmodernizowanym budynku dawnej stacji kolejowej Straszyn Prędzieszyn.
Elektrownia wodna
Elektrownia wodna
Elektrownia w Straszynie została uruchomiona w październiku 1910 roku jako pierwsza siłownia na Raduni[10]. Inwestycja powstała z inicjatywy rady powiatu Gdańskie Wyżyny, aby zapobiegać wiosennym powodziom, które zagrażały terenom na przedpolu fortów gdańskich (rejon na południe od miasta wzdłuż Motławy). Zbiornik retencyjny w Straszynie miał ograniczyć spływ wód roztopowych i zatrzymać rumowisko wleczone przez wezbraną Radunię.
Początkowo w elektrowni pracowały dwa hydrozespoły składające się z turbin Francisa o osi poziomej zamontowanych w kotłach stalowych i generatorów. W 1935 roku, gdy lepiej rozpoznano możliwości energetyczne stopnia w Straszynie, a zapotrzebowanie na energię elektryczną rosło, dobudowano trzeci hydrozespół o największej mocy i przepływie. Składał się on z turbiny śmigłowej pionowej i generatora. Ta pierwsza i najbardziej znacząca modernizacja elektrowni była podyktowana również potrzebą przystosowania Straszyna do pracy w kaskadzie z powstałymi w latach dwudziestych siłowniami w Łapinie i Bielkowie[10].
Podczas wojny elektrownia pracowała. Tuż przed wyzwoleniem Niemcy uszkodzili budowle hydrotechniczne i wywieźli część wyposażenia, jednak dzięki pomocy miejscowej ludności udało się odzyskać urządzenia. Naprawę uszkodzeń zakończono w połowie czerwca 1945 roku. Po raz pierwszy napięcie podano 19 czerwca 1945 roku do zasilania gdańskiej sieci tramwajowej.
Zbiornik elektrowni, zwany jeziorem Goszyńskim lub Straszyńskim, stanowił w latach powojennych, do wczesnych 70. XX w., ośrodek wypoczynkowo-rekreacyjny dla okolicznej ludności i gdańszczan.
Po wybudowaniu ujęcia wody pitnej dla Gdańska w 1983 roku objęty został strefą ochronną, zamknięty dla turystyki i rekreacji[10].
↑Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
.jpg)
