Stopa (od łac. pes) – najmniejsza jednostka miary wierszowej. W antycznej wersyfikacji iloczasowej (w literaturze greckiej i łacińskiej) stopami były powtarzające się układy sylab długich i krótkich. W nowożytnej wersyfikacji – dla potrzeb literatury tworzonej w językach pozbawionych zjawiska iloczasu – pojęcie stopy zmodyfikowano, określając nim powtarzające się układy sylab akcentowanych i nieakcentowanych. We współczesnej wersologii
stopę definiuje się jako element metrum, który nie istnieje samodzielnie[1]. Podstawową jednostką budowy utworu wierszowanego w tym ujęciu jest wers, natomiast stopa to dająca się wydzielić część abstrakcyjnego wzorca, a nie realny byt językowy. Adam Kulawik pisze, że stopa to "powtarzalny w swym kształcie sylabiczno-akcentowym segment metru"[2]. Niektórzy badacze – zwłaszcza Kazimierz Budzyk – w ogóle odrzucają teorię stopową, motywując swoją decyzję tym, że obiektem badań powinny być rzeczywiste zjawiska prozodyczne, a nie konstrukty myślowe[3].
Lista stóp
Legenda: duże S oznacza sylabę długą lub akcentowaną; małe s oznacza sylabę krótką lub nieakcentowaną.
- Dwumorowa:
- Trzymorowe:
- Czteromorowe:
- Pięciomorowe:
- amfimakr (amfimacer, kretyk): SsS
- antybakch (antybakchej, palimbakchej): SSs
- bakch (bakchej): sSS
- peon pierwszy: Ssss
- peon drugi: sSss
- peon trzeci: ssSs
- peon czwarty: sssS
- Sześciomorowe:
- antyspast: sSSs
- chorijamb: SssS
- jonik a maiore: SSss
- jonik a minore: ssSS
- dyjamb: sSsS
- dytrochej (dychorej): SsSs
- molos (trymakr): SSS
- Siedmiomorowe:
- epitryt pierwszy: sSSS
- epitryt drugi: SsSS
- epitryt trzeci: SSsS
- epitryt czwarty: SSSs
- Ośmiomorowa:
Według liczby sylab
- Dwusylabowe:
- Trzysylabowe:
- amfibrach: sSs
- amfimakr (amfimacer, kretyk): SsS
- anapest: ssS
- antybakch (antybakchej, palimbakchej): SSs
- bakch (bakchej): sSS
- daktyl: Sss
- molos (trymakr): SSS
- trybrach: sss
- Czterosylabowe:
- antyspast: sSSs
- chorijamb: SssS
- jonik a maiore: SSss
- jonik a minore: ssSS
- dyjamb: sSsS
- dypirychej (tetrabrach, proceleusmatyk): ssss
- dyspondej: SSSS
- dytrochej (dychorej): SsSs
- epitryt pierwszy: sSSS
- epitryt drugi: SsSS
- epitryt trzeci: SSsS
- epitryt czwarty: SSSs
- peon pierwszy: Ssss
- peon drugi: sSss
- peon trzeci: ssSs
- peon czwarty: sssS
Najczęstsze stopy w poezji polskiej (na podstawie "Poetyki" Kulawika)
- trochej: Ss
- jamb: sS
- daktyl: Sss
- amfibrach: sSs
- anapest: ssS
- peon3: ssSs
Przypisy
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 88-89.
- ↑ Adam Kulawik, Wersologia. Studium wiersza, metru i kompozycji wersyfikacyjnej, Kraków 1999, s. 113.
- ↑ Taka jest teza monografii Budzyka Spór o polski sylabotonizm, Warszawa 1957.
Zobacz też
Dwusylabowe |
|
---|
Trzysylabowe |
|
---|
Czterosylabowe |
|
---|