Według Menge (1843) narząd ten może być szczątkowym siteczkiem przędnym[5][3]. Z kolei Bertkau (1872) zauważył, że stanowi on jedynie proste uwypuklenie oskórka odpowiadające obszarowi między siteczkiem a przetchlinką[6][3]. U rodzaju Loxoscelescolulus leży między przednimi kądziołkami, wierzchołkiem skierowany jest brzuszno-ogonowo, a jego powierzchnię pokrywają włoski takie jak na reszcie opistosomy. Jego oskórek jest cieńszy niż w innych miejscach opistosmy, podskórek grubszy, a pod nim znajduje się łukowata jama hemocelu. Według Montogemerego sugerować to może funkcję oddechową narządu. U innych taksonów budowa coluli może być odmienna. U Peucetia i Latrodectus jest tam dłuższa niż szersza płytka, u Tegenaria derhamii i Hahnia bimaculata płytka szersza niż dłuższa, a u Agelena naevia para małych płytek[3].
U rodzaju Trochosa, według Jaworowskiego (1895), colulus rozwija się z woreczkowatych endopoditów odnóży odwłokowych czwartego segmentu opistosomy[7][3]. Badania Montogemerego (1909) nad Loxosceles wykazały, że u rodzaju tego struktura ta jest od początku nieparzysta i rozwija się z pogrubienia pomiędzy odnóżami czwartego segmentu opistosomy, z których tworzą się przednie kądziołki[3].
Przypisy
↑ abCzesław Jura: Bezkręgowce: podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 508.
↑ abcdefghThomas H. Montgomery, Jr.. On the Spinnerets, Cribellum, Colulus, Tracheæ and Lung Books of Araneads. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 61, s. 299-320, 1909. Academy of Natural Sciences.
↑ abcArmand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 222-223.
↑A. Menge. Ueber die Lebensweise der Arachniden. „Neueste Schr. Naturf. Ges. Danzig”. 4, 1843.brak numeru strony
↑P. Bertkau. Ueber die Respirationsorgane der Araneen. „Arch. Naturgesch.”. 38, 1872.brak numeru strony
↑A. Jaworowski. Die Entwickelung des Spinnapparates bei Trochosa singoriensis Laxm.. „Jena. Zeit.”. 30, 1895.brak numeru strony