Steve Marriott
Marriott podczas koncertu z Humble Pie (autor: Dina Regine).
|
Imię i nazwisko
|
Stephen Peter Marriott
|
Data i miejsce urodzenia
|
30 stycznia 1947 East Ham, Londyn
|
Data i miejsce śmierci
|
20 kwietnia 1991 Arkesden, Essex
|
Instrumenty
|
perkusja, skrzypce, gitara, keyboard, pianino, harmonijka ustna
|
Gatunki
|
R&B, rock, blues-rock, blue-eyed soul
|
Zawód
|
piosenkarz, muzyk, producent, aktor dziecięcy
|
Aktywność
|
1960–1991
|
Wydawnictwo
|
Decca, Immediate, A&M, Atco
|
Powiązania
|
Small Faces, Humble Pie
|
Instrument
|
Gretsch 6120, Fender Telecaster, Gibson Les Paul Junior, Epiphone Dwight, Gibson Les Paul Custom, Gibson ES-335, Gibson SG
|
Strona internetowa
|
Stephen Peter Marriott, pseudonim sceniczny Steve Marriott (ur. 30 stycznia 1947 w Londynie, zm. 20 kwietnia 1991 w Arkesden, Essex) – brytyjski wokalista, autor tekstów, gitarzysta i pianista. W trakcie swojej kariery członek dwóch zespołów rockowych – Small Faces (1965-1969) i Humble Pie (1969-1975 i 1980-1981); ponadto prowadził karierę solową.
W połowie lat 60., jako wokalista grupy Small Faces, Marriott stał się ikoną subkultury mod w Wielkiej Brytanii[1]. Źródłem inspiracji dla Marriotta byli tacy artyści jak Buddy Holly, Booker T. and the M.G.’s, Ray Charles, Otis Redding, Muddy Waters i Bobby Bland. Po okresie bytności w zespołach i występach na kilku festiwalach Marriott zerwał kontakty ze wszystkimi dużymi wytwórniami płytowymi i rozpoczął okres grania w londyńskich pubach i restauracjach[2].
Marriott zmarł 20 kwietnia 1991, gdy wskutek nieugaszonego niedopałka po papierosie zapaliła się jego rezydencja w Arkesden, Essex[3]. Pośmiertnie zdobył nagrodę Ivor Novello Award (1996)[4] oraz został sklasyfikowany na liście 100 najlepszych wokalistów wszech czasów magazynu Mojo[5].
Lider Black Sabbath, Ozzy Osbourne, nazwał Marriotta czwartym najlepszym wokalistą wszech czasów[6], zaś Clem Burke z zespołu Blondie nazwał go szesnastym najlepszym wokalistą i najlepszym rockowym[7]. Paul Stanley z grupy KISS powiedział: „Miał świetny głos” i „Steve Marriott był niewiarygodny”. Steve Perry powiedział, że Marriott był jednym z jego ulubionych wokalistów[8].
W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 34. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[9].
Dyskografia
Wraz z Humble Pie
Źródło[10].
Wraz z Small Faces
Źródło[12].
Twórczość solowa
Źródło[13].
- Marriott (1976)
- Live at the sir George Robey 23-10-85 (1985)
- Live at Dingwalls 6.7.84 (1986)
- Marriott & Band (1990)
- 30 Seconds to Midnite (1993)
- Steve Marriott’s Scrubbers (1996)
- Clear Through the Night (1999)
- New Millennium (1999)
- Afterglow (2000)
- Sing the Blues Live (2000)
- Live in Germany (2000)
- The Legendary Majic Mijits (2000)
- Voice of Humble Pie (2001)
- Signed Sealed (2003)
- Free and Single Volume 2 (2004)
- About Face (2004)
- Rainy Changes (2005)
- Tin Soldier - The Steve Marriott Anthology (2006)
- Steve Marriott & The Official Receivers (2006)
- Wham Bam (2007)
Przypisy