Stara Wieś – dawna wieś, od 1961 część Kozienic, położona w południowej części miasta. Od Kozienic właściwych oddziela ją rzeka Zagożdżonka.
Główną osią dawnej wsi jest obecna ulica Kolejowa. Na południe od niej powstało Osiedle Stara Wieś, głównie wzdłuż ulic Górnej i Starowiejskiej.
Stara Wieś ma charakter rezydencjonalny; na jej obszarze występuje zabudowa jednorodzinna. Na obszarze Starej Wsi znajduje się stacja kolejowa Kozienice.
Po wojnie w województwie kieleckim, jako jedna z 14 gromad gminy Kozienice w reaktywowanym powiecie kozienickim[4].
W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Starą Wieś włączono do nowo utworzonej gromady Stara Wieś[5].
31 grudnia 1961 gromadę Stara Wieś zniesiono, a zamieszkaną część Starej Wsi włączono do Kozienic[1]. Niezamieszkaną część, położoną za łachąwiślaną, włączono do gromady Przewóz[6], którą tego samego dnia przemianowano na Kozienice[7].
↑Uchwała Nr 13e/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu kozienickiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
↑Uchwała Nr 23/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 15 września 1961 r. o zniesieniu, połączeniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie kieleckim (w brzmieniu uchwały Nr 30/61 z dnia 22 listopada 1961 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 30 listopada 1961 r., Nr. 14, Poz. 129)
↑Uchwała Nr 24/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 15 września 1961 r. o zmianie granic i nazw niektórych gromad oraz przeniesieniu siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (w brzmieniu uchwały Nr. 30/61 z dnia 22 listopada 1961 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 30 listopada 1961 r., Nr. 14, Poz. 130)
