Stanisław Różycki – polsko-żydowski archiwista amator związany w trakcie okupacji niemieckiej z grupą Oneg Szabat w getcie warszawskim.
Życiorys
Jest najbardziej tajemniczą postacią pośród współpracowników Oneg Szabat, gdyż nie zachowały się o nim właściwie żadne informacje[1]. Prawdopodobnie imię i nazwisko, pod którymi jest znany, również były pseudonimem[2]. Postać Stanisława Różyckiego nie pojawia się także w osobistych, własnoręcznie pisanych notatkach, szkicach i esejach Emmanuela Ringelbluma – wydanych po wojnie jako „Kronika getta warszawskiego”[3]. Wiadomo jednak, że do września 1941 Różycki przebywał we Lwowie[4].
W archiwum getta warszawskiego zachowały się złożone przez Różyckiego opracowania o życiu codziennym i kulturalnym w getcie warszawskim, opracowanie dotyczące szkolnictwa oraz wspomnienia z okresu pobytu pod okupacją sowiecką[1]. Różycki pisał w języku polskim[5]. W ramach projektu badawczego „Dwa i pół roku” napisał do archiwum getta teksty Ulica i Obrazki uliczne[6].
Przypisy
- ↑ a b Aleksandra Bańkowska, Tadeusz Epsztein (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 11, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2013) str. XXV
- ↑ Aleksandra Bańkowska, Tadeusz Epsztein (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 11, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2013) str. XLI
- ↑ Aleksandra Bańkowska, Tadeusz Epsztein (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 11, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2013) str. XXVII-XXVIII
- ↑ Katarzyna Person (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Życie codzienne, tom 5, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2011) str. 19
- ↑ Aleksandra Bańkowska, Tadeusz Epsztein (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 11, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2013) str. XXVII
- ↑ Katarzyna Person (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Życie codzienne, tom 5, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2011) str. XVI