Grób Stanisława Albrechta na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie
Stanisław Albrecht (ur. 23 marca1901 we Wrzeszczewicach, zm. 23 grudnia1994) – polski architekt, urzędnik i dyplomata PRL.
Życiorys
Urodził się 23 marca 1901 we Wrzeszczewicach[1]. W 1933 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[1]. W 1938 zdobył pierwsze nagrody w konkursach na rozplanowanie Placu Dąbrowskiego oraz projekt szkicowy na gmach Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi oraz trzecią nagrodę w konkursie na projekt rozplanowania portu lotniczego na Gocławiu w Warszawie[1]. Należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich[1]. Malował także obrazy artystycznie[2].
Po II wojnie światowej pełnił stanowisko kierownika Wydziału Propagandy w Biurze Odbudowy Stolicy[1]. Od 1947 do 1952 był dyrektorem Przedsiębiorstwa Państwowego „Film Polski”[3]. Zasiadał także w Komisji KC PZPR ds. Filmu[4]. Za jego kierowania „Filmem Polskim” w 1951 powołano Centralny Urząd Kinematografii podporządkowany Radzie Ministrów, którego został prezesem w 1952 i pracował tamże do 1955[4]. Po odejściu z CUK został ambasador PRL w Niemczech Wschodnich[4]. W późniejszym czasie od 25 maja 1965 do 22 grudnia 1970 był ambasadorem PRL w Holandii.
