Pochodził z rodziny ziemiańskiej z Grodzieńszczyzny. Był synem Antoniego (carskiego oficera) i Emilii z Wojciechowskich. Jego żoną była Zofia z Lipińskich (1903–1993)[1].
Stanisław Bylczyński (dawniejszy carski oficer) za pośrednictwem znajomego z lat petersburskich (Teodora Białynickiego-Biruli[2]) zamówił w firmie portretowej Witkacego kilka pasteli swojej żony, które (pomimo że ich małżeństwo się rozpadło, a Zofia miała jeszcze trzech innych mężów) przeszły do historii prac Witkacego jako portrety „Haliny Bylczyńskiej”. Sanacyjny światek artystyczno-ziemiański mawiał, że żona kapitana była kochanką Witkacego[3]. Dziś jej portrety[4] (autorstwa Witkacego) znajdują się w zbiorach prywatnych (m.in. aktorki z nią spokrewnionej – Marty Lipińskiej[5] i w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku[6].
We wrześniu 1939 roku uczestniczył w ewakuacji polskiego lotnictwa cywilnego. Po klęsce kampanii wrześniowej internowany w Rumunii, skąd przedostał się drogą morską do francuskiej Syrii (do portu w Bejrucie), a stamtąd do Francji. Ponieważ rząd francuski przyznawał wizy internowanym w Rumunii ze względu na ich zapatrywania polityczne (dzieląc wojsko na stronników Frontu Morges i sanację) odmówił służenia w lotnictwie francuskim i starał się od razu o przydział w RAF-ie. Dostał się do Wielkiej Brytanii. Służył jako pilot transportowy. Później w Stacji Zbornej Oficerów Rothesay, na Wyspie Bute, gdzie zmarł i został pochowany[9].
Stanisław Bylczyński, Rothesay, Bute, Szkocja 1941, fotografia z r. 2015
Awanse
w armii carskiej: porucznik lejbgwardii 3 konnej baterii (1907), dowódca kolumny automobilowej w Odessie (1918)
↑Listy do żony. [T. 4], (1936–1939), Stanisław Ignacy Witkiewicz ; appendix Jadwiga Witkiewiczowa ; przygot. do dr. Anna Micińska ; oprac. i przypisami opatrzył Janusz Degler, Warszawa, 2012
↑http://witkacologia.eu/linki/linki_lista.html Witkacologia: Rozmowa z Maciejem Witkiewiczem, stryjecznym wnukiem Witkacego, w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku pięć portretów Witkacego (luty 2012)
↑Stanisław Bylczyński ożenił się z Zofią Haliną Lipińską 24.02.1920 r. w Warszawie (akt. nr 116). Świadkiem na ślubie była m.in. matka Zofii - także Zofia Lipińska. Wóczas Lipińscy mieszkali w Warszawie na ul. Bagatela. Zofia Lipińska urodziła się w Babczenicach na Podolu. Jej ojcem był Kazimierz Lipiński, przedsiębiorca naftowy z Borysławia. Kazimierz był dziadkiem aktorki Marty Lipińskiej. Zofia była zamężna z Bylczyńskim na pewno do roku 1929. Później, po rozwodzie miała jeszcze trzech mężów. Używała nazwiska w brzmieniu Zofia Wattenowa-Mrozowska (po dwóch kolejnych mężach). Zmarła w Buenos Aires w roku 1993. Zob.: akt ślubu Stanisława Bylczyńskiego i Zofii Lipińskiej i wspomnienia kpt. Bylczyńskiego.
↑Galeria dzieł [online], muzeum.slupsk.pl [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-06].
Radosław Golec, Generał i Diuk. Tajemnice rządu Sikorskiego i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Warszawa, „Fronda”, 2020.
Krzysztof Kaczmarski, Nie tylko Rothesay. Oficerskie obozy izolacyjne oraz obóz dyscyplinarny dla żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii (1940–1943), Rzeszów-Warszawa, IPN, 2020.
.svg){kind=small}
