Soplówka jodłowa (Hericium flagellum (Scop.) Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny soplówkowatych (Hericiaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hericium, Hericiaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Ma nieregularnie kulisty lub bryłowaty kształt i osiąga długość do kilkudziesięciu cm. Początkowo jest biały, później kremowy, w końcu ochrowy. Do podłoża przyrasta trzonem, z którego wyrastają liczne i wielokrotnie rozgałęziające się gałązki, zakończone pęczkiem cienkich, długich i zwisających igiełek[4].
Elastyczny i miękki, o nieprzyjemnym zapachu, ale w smaku łagodny[4].
Cechy mikroskopowe
Strzępki ze sprzążkami, bezbarwne, u niektórych okazów amyloidalne. Występują w nich żółtawe, oleiste gleocystydy. Podstawki zgrubiałe, 4-zarodnikowe, o rozmiarach 20-25 × 4-6 µm[5]. Zarodniki o kształcie od szerokoelipsoidalnego do mniej więcej kolistego, grubościenne, przejrzyste, o powierzchni gładkiej lub drobno punktowanej, niektóre z kroplami. Rozmiar 6–7 × 4,5–5,5 µm[4]. Są amyloidalne[6].
Występowanie i siedlisko
Podano stanowiska soplówki jodłowej w niektórych krajach Europy, we wschodniej części Kanady, w Korei i Japonii[7]. W Polsce występuje głównie na południu. Do 2020 r. podano ponad 190 jej stanowisk[8]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – zagrożony wyginięciem, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[9]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Szwajcarii, Niemczech, Anglii, Finlandii[3]. W latach 1983–2014 podlaegała ochronie ścisłej[8], od 2014 r. objęta jest ochroną częściowągrzybów[10].
Występuje w lasach iglastych i mieszanych na jodle pospolitej. Owocniki pojawiają się od sierpnia do października[3]. W Europie zasięg jej występowania pokrywa się mniej więcej z zasięgiem występowania jodły pospolitej[6]. Stwierdzono występowanie w Polsce, Belgii, Francji, Holandii, Rumunii, Bułgarii, Włoszech i Ukrainie[5].
Spotkać ją można głównie w lasach górskich, na wilgotnych miejscach. Owocniki wyrastają na martwych, przewróconych lub stojących pniach drzew[11] i tylko na grubszym drewnie o pewnej minimalnej średnicy[12].
Znaczenie
Saprotrof[3]. Młode owocniki są jadalne, ale jest grzybem rzadkim, wymierającym i prawnie chronionym, więc obowiązuje zakaz zbierania[13]. Ponadto nie jest smaczny[12].
Gatunki podobne
Bardzo podobna jest soplówka bukowa (Hericium coralloides), która rośnie głównie na buku, rzadziej na brzozie brodawkowatej i topoli osice[3]. Zasadnicza różnica w budowie polega na tym, że u soplówki jodłowej brak jest igiełek na gałązkach, są one skupione w pęczki na końcu gałązki. Są zwisające, dłuższe niż u soplówki bukowej, i mają ostre końce[4]. Ponadto zarodniki soplówki jodłowej są większe od zarodników soplówki bukowej[6],
Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus) ma owocnik też porośnięty zwisającymi igiełkami, ale nie rozgałęzionymi[12].
↑ abAnnaA.KujawaAnnaA., MałgorzataM.Ruszkiewicz-MichalskaMałgorzataM., Izabela L.I.L.KałuckaIzabela L.I.L. (red.), Grzyby chronione Polski. Rozmieszczenie, zagrożenia, rekomendacje ochronne, Poznań: Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego Polskiej Akademii Nauk, 2020, ISBN 978-83-938379-8-4. Brak numerów stron w książce
↑Dz.U. z 2014 r. poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów.
↑PavolP.ŠkublaPavolP., Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1. Brak numerów stron w książce
↑ abcAndreasA.GminderAndreasA., Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, ISBN 978-83-258-0588-3. Brak numerów stron w książce